Stefan Kossak
(21 sierpnia 1858 Paryż – 24 lipca 1924 Lwów)
urzędnik
rodzina
z rodziny Kossaków
syn Juliusza Kossaka (1824-1899), wybitnego malarza i Zofii z Gałczyńskich (1834-1923)
rodzeństwo: bliźniacy: Wojciech (1856-1946), malarz i Tadeusz (1857–1935), rolnik, żona Anna Kisielnicka (1863-1944); Zofia (1861–1946), uzdolniona rysowniczka, mąż Kazimierz Romański (około 1856-1911); Jadwiga (1862–1917), mąż Zygmunt Unrug
w 1895 roku poślubił lwowiankę Ewę Mikolasch (24 lipca 1878 - 21 marca 1932 Lwów), córkę farmaceuty, dzieci: Karol (1896-1975), malarz; Joanna (1898-1981) Skarżyńska; Anna (1901-1988) Kruczkiewiczowa; Tadeusz (1906-1984), architekt
biogram
Za Teresą Kossak:
Był spokojnym i cichym dzieckiem, a w latach szkolnych nie przysparzał tylu kłopotów, iloma „uszczęśliwiali” ich starsi bliźniacy Wojciech i Tadeusz. Pupilek matki, grzeczny, łatwowierny, został ochrzczony przez braci „psim adwokatem” i często padał ofiara ich niewybrednych żartów.
W przeciwieństwie do swego brata Wojciecha nie odziedziczył talentu malarskiego. Po ekonomicznych i prawniczych studiach w Antwerpii osiadł we Lwowie, podjął pracę w tamtejszym Galicyjskim Banku Krajowym, gdzie z czasem został dyrektorem.
Za Teresą Kossak:
Stefan w dniu ślubu liczył sobie lat trzydzieści sześć. Ewa zaledwie szesnaście, (…). ciężar prowadzenie domu, przyjmowania służby, dysponowania posiłków, sprawdzania rachunków spadł na barki Stefana. Zwracano się do niego ze wszystkimi, nawet z drobnymi problemami domowymi, słusznie mniemając, że pani domu nie potrafi ich rozwiązać ani nie udzieli żadnej rady. Ten nienaturalny w czasach patriarchatu podział zajęć nie osłabił uczuć Stefana, a u Ewy wzmocnił szacunek i przywiązanie do męża. (…)
Stefan, podobny do braci, ich wzorem nosił sute wąsy, dbał o kondycje fizyczną, ubierał się elegancko i sportowo. (…). Stefan w wolnych chwilach namiętnie uprawiał sporty, modną podówczas poranną gimnastykę, w czasie której bez względu na porę roku biegał boso po ogrodzie. Ślady jego bosych stóp na śniegu przerażały nowo przyjęte służące. Jeździł zimą na nartach, w lecie na rowerze, uprawiał też wędkarstwo. Sprzęt sportowy, większość tzw. artykułów luksusowych oraz zabawki dziecięce sprowadzano z Wiednia. (…).
Dopóki dzieci były małe, jeżdżono na wakacje do Rymanowa, w następnych latach do Hrusiatycz, majątku Zofii (siostry Stefana) i Kazimierza Romańskich. (…). Po śmierci Kazimierza Romańskiego i utracie Hrusiatycz Kossakowie zaczęli spędzać wakacje w Tatarowie. Korzystali tam z drewnianego domu należącego do powinowatych Ewy – Romaszkanów, podczas gdy ci ostatni zajmowali nowo wybudowany z kamienia polnego „Straszny Dwór”.
kalendarium
1871-1877 – uczęszczał do Gimnazjum św. Anny w Krakowie
1878 – służył w 13 pułku piechoty
źródła:
Teresa Kossak: Kossak nieznany, Warszawa 2013
Emilia Guźnik, U źródeł znamienitego rodu Kossaków, Rychwał 2018
Wojciech Kossak: Wspomnienia, Instytut Wydawniczy PAX, 1971
Kazimierz Olszański: Niepospolity ród Kossaków, Kraków 1994
Marek Jerzy Minakowski, Wielka genealogia Minakowskiego (Wielcy.pl), wydanie z 06.01.2021