Dzisiejsza data:

Anna z Kisielnickich Tadeuszowa Kossakowa

(24 lipca 1863 Korzeniste – 8 października 1944 Warszawa)

szlachcianka

rodzina

z rodziny Kossaków

z rodu Kisielnickich herbu Topór

córka Witolda (1829-1865), ziemianina i powstańca otrutego przez Moskali, i Jadwigi Dunin z Brzezinki (1833- 28 września 1888) herbu Łabędź

siostra: Kazimierza (1859-1928), żona Józefa Skórzewska (1859-1941), pisarka o pseudonimie Esteja; Walentyny (1863-1930), mąż Zygmunt Dziembowski (1857-1918)

poślubiła Tadeusza Kossaka, dzieci: Witold (19 czerwca 1887-18 lipca 1899), utonął ratując Jerzego, syna Wojciecha Kossaka; Stefan (1890-1891); Zofia (1889-1968), powieściopisarka, mąż 1. Stefan Szczucki, dzieci: Juliusz (1916-1926), Tadeusz (1917-1944), 2. Zygmunt Szatkowski (1896-1976), major WP, pisarz, dzieci: Witold (1926-2005), Anna (1928-2015); Wojciech Juliusz (16 grudnia 1901-1917) i Zygmunt Kazimierz (1895-1933), żona Maria Regina Franciszka Musielewicz (1901-1982)

biogram

           Domową nauczycielką jej ojca i jego siostry Anny była Narcyza Żmichowska, która chciała, żeby polskie kobiety były rozumne i pracowite, uczyła oficjalnie francuskiego, nieoficjalnie zaś obowiązków społecznych i miłości do ojczyzny. Ojciec Anny, Witold, zaangażował się w przygotowania powstania styczniowego, zastawił majątek żeby zdobyć pieniądze na broń. Został aresztowany przez Rosjan, staraniem żony został zwolniony z więzienia, ale systematycznie podtruwany w carskim więzieniu, zmarł drugiego dnia po przybyciu do domu.

           Wierzyciele pozbawili matkę Anny rodzinnych sreber, pamiątek, cennych dywanów i zasłon, dzieciństwo Anny stało się smutne i ubogie. Los się odmienił kiedy Maria, jej kuzynka, poznała Wojciecha Kossaka. Wojciech i Tadeusz razem odwiedzali dwór Kisielnickich, Wojciech zakochał się w Marii, a Tadeusz w Annie. Anna przyjęła oświadczyny Tadeusza i po ślubie wyjechali do majątku w Kośminie, który Tadeusz kupił za posag żony. Anna z oddaniem pielęgnowała ogród, posadziła w nim róże, zajmowała się gospodarstwem. Jej mąż eksperymentował z nowatorskimi metodami hodowli, co doprowadziło do upadku Kośmina. Dzięki interwencji brata Wojciecha rodzina przeniosła się do dóbr Potockiego w Skowródkach. Tadeusz miał wielkie życiowe plany, które kreślił z rozmachem, ale ich realizacja pozostawiała niestety wiele do życzenia. Nastały czasy rewolucji, wojny, a potem kryzysu gospodarczego. Stracili wszystko, znowu pomógł Wojciech, który udostępnił im swoją pracownię w Zakopanem. W wyniku parcelacji dóbr tzw. Komory Cieszyńskiej uzyskali majątek w Górkach Wielkich i znaleźli swój ostatni w ich życiu dom.

           Anna zarządzała domem, doglądała ogrodu i sadu. Po wybuchu wojny przeniosła się wraz z córką do Warszawy. Nie dożyła do końca wojny, jej córka Zofia, jedyne żyjące dziecko, pochowała ją na podwórzu szpitala. Po wojnie wróciła tu ze swoją córką i pochowały ją na Cmentarzu Powązkowskim obiecując, że kiedyś spocznie obok męża w Górkach Wielkich. Tę obietnicę spełniła w 2005 roku Anna, wnuczka Anny Tadeuszowej Kossakowej.

kalendarium

1886 – poślubiła Tadeusza Kossaka

1888 – w święta Bożego Narodzenia wraz z mężem i małym Witoldem przebywali w krakowskiej Kossakówce

1899 – latem cała rodzina Kossaków spotkała się w Kośminie

1905Tadeusz zaangażował się politycznie z Narodową Demokracją i socjalistami, został aresztowany, zwolniony dzięki staraniom żony i zapłaceniu 5 000 rubli

źródła:

Emilia Guźnik, U źródeł znamienitego rodu Kossaków, Rychwał 2018

Wojciech Kossak: Wspomnienia, Instytut Wydawniczy PAX, 1971

Tadeusz Kossak: Wspomnienia wojenne (1918-1920), Kraków 1925

Kazimierz Olszański: Niepospolity ród Kossaków, Kraków 1994

Marek Jerzy Minakowski, Wielka genealogia Minakowskiego (Wielcy.pl), wydanie z 06.02.2021