Aniela z Kurnatowskich Wojciechowa Gałczyńska
(1 listopada 1810 - 12 maja 1901 Kalisz)
ziemianka, szlachcianka
rodzina
należała do rodu Kurnatowskich, herbu Łodzia
córka Ludwiga Kurnatowskiego (1784 – 9 kwietnia 1824) i Angeliki Florentyny Żychlińskiej
w Charłupi niedaleko Sieradza poślubiła 25 sierpnia 1829 roku Wojciecha Gałczyńskiego
dzieci: Rozalia (1831-1855), mąż Nikodem Biernacki, koncertmistrz Teatru Wielkiego w Warszawie, solista Gewandhausu w Lipsku, nadworny skrzypek cesarza Maksymiliana I, zmarła przy porodzie swojego pierworodnego syna, a tydzień później zmarł również jej syn, pogrążony w żałobie jej mąż skomponował z myślą o nich dumkę Pożegnanie; Zofia (1834-1923), mąż Juliusz Kossak; Cecylia (20 listopada 1838 – 3 lipca 1929), w 1857 roku wyszła za mąż za Mieczysława Pułaskiego, który po śmierci teścia zarządzał dobrami siąszyckimi; Józefa (1840-?), w 1868 roku wyszła za mąż za Józefa Helbicha, syna znanego kaliskiego lekarza Adama; Jadwiga (1841-1914), około 1850 roku poślubiła Zygmunta Wyganowskiego, Anielka, była „upośledzona przez los” i do końca życia pozostawała pod opieką matki
biogram
Wojciech Kossak portretował ją w ciemnych barwach, Magdalena Samozwaniec zapamiętała, że jako staruszka obchodząca urodziny była ubrana w srebrne koronki. Zofia Kossak opisywała ją jako przestraszoną, drobną kobietę niegdyś bardzo piękną. Mówiono, że była zbyt ruchliwa, a wydatki na liczne podróże ostatecznie doprowadziły do upadku rodzinnego majątku.
J. Jurgała-Jureczka Kobiety Kossaków
Jej matka zmarła cztery dni po jej urodzeniu, wskutek zwalenia się kotary osłaniającej łóżko młodej matki, opieką półsieroty została matka jej ojca. Za swoją rodzinę uważała Unrugów, a po śmierci babci Kurnatowskiej ciocia Unrużyna zastępowała jej matkę. To ona zdecydowała o wyjeździe małej Anielki do Berlina na pensję panien Mayet, prowadzoną przez trzy siostry, francuskie emigrantki. Po dwóch latach wróciła do majątku Unrugów, gdzie mieszkała aż do zamążpójścia.
Nie było miesiąca miodowego ponieważ Wojciech poważnie się rozchorował i wyjechali z Siąszyc do Kalisza do doktora Helbicha. Przez dwa tygodnie pielęgnowała go z oddaniem. Powrócili do Siąszyc, siedziby Gałczyńskich, urodziła Rozalię, wybuchło powstanie i Wojciech wziął w nim udział. Został ranny, dostał się do niewoli i został zesłany na Sybir. Młoda matka doczekała się powrotu męża z katorgi, wydali za mąż najpierw starszą córkę Rozalię za skrzypka Nikodema Biernackiego, a następnie Zofię za Juliusza Kossaka. Aniela udała się do Warszawy pomóc przy porodzie starszej córce Rozalii, a później do Paryża pomóc kolejnej córce Zofii. Wróciła na wezwanie męża do Siąszyc, i zdążyła w ostatniej chwili pożegnać się z umierającym mężem. Pochowała męża w Grochowach, została sama, i musiała sprzedać Siąszyce, którymi nie miał już kto odpowiednio zarządzać. Zamieszkała w Warszawie, uczestniczyła w życiu Kossaków, dużo też podróżowała, nie tylko dla zaspokojenia własnych przyjemności, ale też dotrzymywała towarzystwa chorowitej córce, którą lekarze wysyłali w podróże do Tridentu, Briscen i Arco.
W swoim modlitewniku z 1844 roku, przechowywanym w Muzeum Zofii Kossak-Szczuckiej w Górkach Wielkich, odnotowywała urodziny, śluby i daty śmierci członków rodziny. Pisała również pamiętnik, którego odpis trafił do rąk autorki Dziedzictwa, Zofii Kossak-Szczuckiej, nie wiadomo jednak co stało się z oryginałem.
kalendarium
1820 – była uczennicą warszawskiej pensji
1821–1826 – uczyła się w Berlinie
1829 VIII 25 – poślubiła Wojciecha Gałczyńskiego
1829 IX 2 – odbyła się uroczystość ślubna w Żychlinie, w weselu uczestniczył Fryderyk Chopin, który grał cudownie. Cisza była jak makiem siał, nie był wesoły i grał tak smutno, że łzy cisnęły się do oczu
1854 – wyjechała do Warszawy pomóc w porodzie córce Rozalii
1856 – pojechała do córki Zofii do Paryża
1857 II – powróciła do Siąszyc
1886 – w święta Bożego Narodzenia przyjechała do Kossakówkę
źródła:
Emilia Guźnik, U źródeł znamienitego rodu Kossaków, Rychwał 2018
Joanna Jurgała-Jureczka, Kobiety Kossaków, Warszawa 2015
Marek Jerzy Minakowski, Wielka genealogia Minakowskiego (Wielcy.pl), wydanie z 05.12.2020