biogram

           Wychowywana przez matkę w ascetycznej atmosferze pobożności i surowych obyczajów, co odpowiadało zwyczajom panującym na dworach polskich połowy XIII i początku XIV wieku. Prowadziła poważny i surowy tryb życia, oddawała się częstym praktykom religijnym.
           Była silną indywidualnością. Energiczna i przedsiębiorcza, wytrwale znosiła trudne koleje losu u boku małżonka. Ambitnie wspierała męża w jego karierze politycznej. Zachowały się liczne świadectwa dyplomatycznej działalności księżnej. Samodzielnie wydawała przywileje, dysponowała też główną pieczęcią państwa. Musiała więc cieszyć się zaufaniem męża. Jej rola wzrosła bardzo po koronacji.
           Po śmierci męża otrzymała ziemię sądecką jako oprawę wdowią, wraz z pełnią władzy namiestniczej. Po ostatecznym udzieleniu zgody na koronację synowej, wyjechała z Krakowa i przeniosła się do swego oprawnego Sącza. Przed samą śmiercią, mając ponad 70 lat przywdziała habit zakonny.
           Pochowana w klasztorze klarysek w Starym Sączu.