Aleksander Korpal

(7 stycznia 1881 Kraków - 4 maja 1960 Kraków)

malarz

rodzina

z rodziny Korpalów

syn Michała Stefana (1854-19150) i Karoliny Pobóg Staniszewskiej (1854-1947?), brat Marii, Kazimierza i Tadeusza

biogram

           Po ukończeniu Gimnazjum św. Jacka rozpoczął praktykę w pracowni ojca. Zapisał się na kurs rzeźby w Wyższej Szkole Przemysłowej w Krakowie u Alojzego Bunscha i Alfreda Dauna. Pomagał ojcu przy odkuwaniu popiersi dla Parku Jordana i przy pomniku Bartosza Głowackiego w Tarnobrzegu. Następnie studiował w krakowskiej ASP u Konstantego Laszczki, później w akademii sztuk pięknych w Wiedniu i w Pradze. W czasie I wojny światowej wraz z całą rodziną znalazł się w PeIhřimovie. Po wojnie przeniósł się do Wielkopolski, uczył rysunku w gimnazjach Leszna i Poznania. W Gimnazjum im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu wykonał popiersie Karola Marcinkowskiego i tablicę pamiątkową ku czci pierwszego dyrektora szkoły Antoniego Borzuckiego. Wykonał także wiele innych tablic, popiersi i medalionów. Po wojnie, po przejściu na emeryturę, wrócił do Krakowa, zmarł bezdzietnie i bezżennie.

           Tworzył głównie popiersia i medaliony portretowe, kompozycje figuralne o tematyce rodzajowej i historycznej w konwencji akademicko-realistycznej, niekiedy secesyjnej. W Krakowie wykonał między innymi popiersie portretowe ojca na grobie rodziny Korpalów na Cmentarzu Rakowickim.

Pochowany na Cmentarzu Rakowickim.

wybrane prace:

1915 – na zorganizowanej przez siebie i brata Tadeusza wystawie w PeIhřimovie wystawił szesnaście rzeźb

1925 – popiersie Karola Marcinkowskiego w poznańskim Gimnazjum im. Karola Marcinkowskiego

kalendarium

1902-1904 - uczył się rzeźby w Wyższej Szkole Przemysłowej w Krakowie

1905-1906 – studiował w krakowskiej ASP

1915 – wraz z bratem Tadeuszem zorganizowali wystawę w PeIhřimovie, wystawił

1919-1922 - członek ZPAP

1920 – przeniósł się do Wielkopolski, uczył rysunku w gimnazjum w Lesznie

1921 IX – rozpoczął naukę rysunku w poznańskim Gimnazjum im. Karola Marcinkowskiego

1946 – przeszedł na emeryturę, wrócił do Krakowa

źródła:

Jan Adamczewski, Krakowskie rody, Kraków 1994

Encyklopedia Krakowa, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa – Kraków 2000