Weksa
(nie później niż w 1210 – 21 IV 1268 Wrocław)
duchowny, prawnik, polityk i dyplomata
rodzina
Pochodził ze Skaryszewa, z rodziny przybyszów zamieszkujących w osadzie tatarskiej pod Radomiem.
biogram
Przez 4 lata studiował filozofię (sztuki wyzwolone), prawo rzymskie i kanoniczne w Bolonii.
Działał przy boku biskupa bamberskiego Henryka, a następnie został kapelanem papieskim. Został kanonikiem krakowskim, Rocznik kapitulny krakowski tytułuje go doktorem dekretów. Przewodniczył poselstwu polskiemu w sprawie kanonizacji św. Stanisława Biskupa. Przez wiele lat pomagał w sprawach organizacyjnych biskupowi Prandocie, był kapelanem papieskim i króla czeskiego. Bronił interesów króla czeskiego Przemysła Ottokara II w akcji wymierzonej przeciwko królowi Wilhelmowi holenderskiemu.
Po śmierci biskupa Prandoty przeniósł się na Śląsk, do Wrocławia. Pochowany został w katedrze wrocławskiej.
kalendarium
1235 – po raz pierwszy jego nazwisko pojawia się w dokumentach jako „Jacobus de Scarissow”
1250 – został kanonikiem krakowskim
1253 – doprowadził do kanonizacji św. Stanisława w Asyżu
1256 – został dziekanem kapituły krakowskiej