Dzisiejsza data:

Robert Jahoda

(1 VI 1862 Bochnia – 28 II 1947 Kraków)

artysta introligator

rodzina

syn Karola i Anny ze Skoczków

brat Karola (1860 – 1953), oficer armii austriackiej, między innymi komendant żandarmerii konnej w Galicji, generał brygady Wojska Polskiego, rodziny nie założył

poślubił Emilię z domu Żółtowską

dzieci: Robert (1891 – 1972) i Zofia, mąż Broniewski

biogram

           Zawodu swojego uczył się w Krakowie, Tarnowie, Lwowie i Wiedniu. W Wiedniu poznał techniki opraw stosowanych w Bibliotece Cesarskiej. Po powrocie do Krakowa założył warsztat introligatorski, który zdobył uznanie w kraju i za granicą. Początkowo swój warsztat prowadził przy Rynku Głównym, potem w pałacu Larischa, przy Gołębiej 2, aż przeniósł się pod numer 4, jego pracownia była miejscem spotkań wybitnych pisarzy i artystów.
           Specjalizował się w oprawach reprezentacyjnych i bibliofilskich, konserwacji i renowacji opraw starych druków i archiwaliów. Otrzymał wiele nagród i wyróżnień na wystawach (brał udział w ponad 20 wystawach) opraw bibliofilskich i reprezentacyjnych oraz sztuki zdobniczej w Polsce i Europie.
           Wiele bibliotek - Jagiellońska, Polskiej Akademii Umiejętności, Czartoryskich, Kórnicka i Archiwum Akt Dawnych m. Krakowa zlecały mu konserwację i oprawę swoich zbiorów (między innymi dokonał renowacji Annales seu Cronicae Regni Poloniae Jana Długosza). Oprawiał także obrazy malarzy krakowskich (między innymi J. Fałata, J. Kossaka, W. Kossaka, J. Malczewskiego).

           Był członkiem i aktywnym działaczem Towarzystwa Miłośników Książki, Bractwa Kurkowego, a także starszym Cechu introligatorów i jego honorowym członkiem.

          Po jego śmierci zakład prowadzony był przez syna Roberta, później został upaństwowiony, przekształcony w Spółdzielnię Pracy "Starodruk" a następnie pomieszczenia wraz z częścią wyposażenia były w posiadaniu Muzeum Historycznego Miasta Krakowa, które otwarło tam stałą ekspozycję: Oficyna Introligatorska Roberta Jahody. Z dziejów introligatorstwa i drukarstwa krakowskiego. Po odzyskaniu kamienicy przez prywatnego właściciela w 1992 roku pokazywane tam eksponaty przeniesiono do głównej siedziby Muzeum w Pałacu Krzysztofory.

           Pochowany na Cmentarzu Rakowickim (kwatera FB, rząd zachodni, po prawej grobu Potulickich).

kalendarium

1875 - 1877 - odbył praktykę zawodową u F. J. Kwisa w Krakowie
1885 - wyjechał do Wiednia
1887 - założył w Krakowie przy Rynku Głównym 37 oficynę introligatorską
1894 - zdobył złoty medal we Lwowie na Pierwszej Krajowej Wystawie
1900 - triumfował w Paryżu
1902 - zdobył nagrodę ponownie we Lwowie
1907 - zdobył złoty medal na wystawie w Wiedniu
1910 - ponownie nagrodzony na Wystawie Sztuki Kościelnej w Wiedniu
1912 - na stałe osiadł w kamienicy przy ulicy Gołębiej 4, gdzie założył pracownię introligatorską, należącą w latach 1918 - 1939 do najlepszych w Polsce
1914 - został nagrodzony na Wszechświatowej Wystawie Sztuki Książki Bugra w Lipsku
1922 - triumfował na Wystawie Publikacji ofiarowanych uniwersytetowi w Padwie we Włoszech z okazji jego 700 - lecia
1924 - 1945 - był cechmistrzem cechu introligatorów w Krakowie
1937 - uzyskał godność Kustosza Orderu Białego Kruka
1937 - został honorowym prezesem cechu introligatorów we Lwowie
1938 - uczestniczył w Międzynarodowej Wystawie w Berlinie