Zuzanna Amendówna
(? Olkusz - 7 września 1644 Kraków)
mieszczka krakowska, tercjarka franciszkańska
rodzina
pochodziła z zamożnej rodziny szlacheckiej
córka Stanisława, rajcy olkuskiego, gwarka i poborcy dziesięcin z olkuskich kopalń srebra, i Katarzyny z Frezerów
biogram
W szczególniejszy sposób ukochała niewinność i pomimo dostatków postanowiła Panu Bogu służyć. Złożyła uroczyste śluby w ręce biskupa Tomasze Oborskiego.
Do ołtarza prowadzili ją jej krewni, przed nią niesiono koronę klejnotami i perłami utkaną, pierścień ślubny i serce szczerozłote z napisem: „Chrystusowi nieśmiertelnemu oblubieńcowi Zuzanna Amendówna przez te się znaki oddaje na wieki”. Padłszy na kolana, Zuzanna oddała te upominki na ręce biskupa, który złożył je przed cyborium na ołtarzu wielkim. Potem za biskupem wypowiedziała akt poświęcenia swej czystości Chrystusowi Panu i N. M. P. na wieki.
Obecni płakali ze wzruszenia. Tego dnia ubogim rozdała obfite jałmużny. Służąc Panu Bogu w III zakonie, w domu prowadziła iście klasztorny, pełen umartwień i dobrych uczynków żywot, szyjąc ubogim koszule i szaty kościołom. Po śmierci rodziców spadek po nich obracała na wspieranie ubogich. Opiekowała się wdowami, biednymi panienkami, opłacała lekarstwa dla chorych, spłacała długi biednych.
Pochowana w podziemiach kościoła Św. Kazimierza przy ulicy Reformackiej.
kalendarium
1625 – ze swego posagu ufundowała w Krakowie kościół i klasztor Reformatów na Garbarach, spalony przez Szwedów w 1655 roku
1628 III 5 – w kościele 00. Jezuitów w Krakowie uroczyście złożyła śluby w ręce biskupa Tomasze Oborskiego
1644 – w testamencie przekazała kościołowi Reformatów zachowany do dziś w ołtarzu bocznym słynący cudami obraz Madonny
1672 – jej szczątki spoczęły w podziemiach obecnego kościoła św. Kazimierza
źródła:
Adam Makowski, Wesele święte i wieczne szlachetnie urodzonej panny Zuzanny Amendowney, Kraków 1628
W. Załuski, Żywot świątobliwej tercjarki Zuzanny, Warszawa 1902