Edward Bury
(18 września 1919 Gniezno – 13 lutego 1995 Kraków)
kompozytor, pianista, dyrygent i pedagog
biogram
Studiował w Konserwatorium Warszawskim kompozycję w klasie Kazimierza Sikorskiego, dyrygenturę u Waleriana Bierdiajewa i fortepian pod kierunkiem Zbigniewa Drzewieckiego.
W czasie wojny organizował tajne koncerty w Warszawie i brał w nich udział jako pianista i dyrygent. Po wojnie osiadł w Krakowie, wykładał w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie, gdzie uzyskał stanowisko profesora, był również dyrygentem Pomorskiej Orkiestry Symfonicznej.
Odbył w Szwajcarii pod kierunkiem Ernesta Ansermeta kurs interpretacji muzyki francuskiej (przede wszystkim Maurice Ravela i Claude'a Debussy'ego). Stypendysta Ministerstwa Kultury i Sztuki – Szwajcaria, Francja, RFN, NRD, Czechosłowacja, ZSRR.
Występował gościnnie jako dyrygent w filharmoniach krajowych, zwłaszcza w Krakowie, dając wielokrotnie prawykonania własnych kompozycji.
Jest laureatem wielu nagród, między innymi otrzymał Nagrodę Artystyczną Ministra Obrony Narodowej, Srebrny Medal Pontyfikatu Papieża Pawła VI, I nagrodę na Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim w Warszawie oraz nagrodę Specjalną Episkopatu Polski. Został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Autor dwóch prac teoretycznych, tworzył symfonie, utwory kameralne, wokalno-instrumentalne i chóralne.
Pochowany na Cmentarzu Salwatorskim (sektor SC11, rząd C, miejsce 8).
wybrane prace:
prace teoretyczne:
1961 - Podstawy techniki dyrygowania (PWM, Kraków)
1971 - Technika czytania partytur (PWM, Kraków)
ważniejsze kompozycje:
1940 - Intermezzo na fortepian
1940 - Nokturn na fortepian
1940 - Polonez na fortepian
1942 - Veni Creator na chór mieszany
1943 - Stabat Mater na chór mieszany
1945 - Wariacje i fuga na fortepian
1950 - Mała suita na orkiestrę smyfoniczną
1952 - Tryptyk na orkiestrę symfoniczną
1954 - Uwertura koncertowa na orkiestrę symfoniczną
1956 - Suita giocosa na orkiestrę symfoniczną
1957 - Suita fantastyczna "Maski" na orkiestrę symfoniczną
1959 - Suita symfoniczna na chór mieszany i orkiestrę
1960 - Symfonia nr 1 "Wolności"
1960 - Sancte Vincenti (Invocatio) na chór męski
1960 - Evangelli factus sum minister (Responsorium) na chór męski
1960 - Oculus Dei respexit (Responsorium) na chór męski
1960 - Messis guidem multa na chór męski
1960 - Sześć pieśni na chór mieszany
1962 - Symfonia nr 2 "Koncertująca" na flet, obój, klarnet, fagot, trąbkę, marimbafon i orkiestrę symfoniczną
1963 - Cztery pieśni na chór męski
1963 - Obrazy Tysiąclecia na chór mieszany
1964 - Symfonia nr 3 "Mówi prezydent John F. Kennedy" na głos recytujący, chór mieszany (ad libitum) i orkiestrę symfoniczną
1965 - Hymn tysiąclecia na chór mieszany i orkiestrę
1966 - Symfonia nr 4 "Da timpani a tutti" na bas solo, chór mieszany i orkiestrę symfoniczną
1966 - Tryptyk żartobliwy na chór mieszany
1966 - Introitus - Gaudeamus omnes in Domino na chór mieszany
1968 - Modlitwa o pokój [wersja I] na chór mieszany i organy
1969 - Modlitwa o pokój [wersja II] na chór mieszany i orkiestrę
1969 - Ofiara i chwała, tryptyk o błogosławionym Maksymilianie Kolbe na baryton solo, chór mieszany i organy do tekstu Z. Bednorza
1970 - Symfonia nr 5 "Bohaterska"
1970 - Msza ekumeniczna na chór mieszany, zespół kameralny i organy
1973 - Symfonia nr 6 "Pacem in terris" na głos recytujący i orkiestrę
1974 - Treny warszawskie na baryton solo, chór mieszany i orkiestrę symfoniczną
1974 - Cztery preludia na chór mieszany
1975 - Oratorium o św. Franciszku z Asyżu na tenor solo, głos recytujący, chór mieszany, chór męski, chór chłopięcy i organy do tekstu J. Kasprowicza
1976 - Krakowskie wesele na chór mieszany
1977 - Symfonia nr 7
1978 - Ta chwila całego życia [wersja I] na chór mieszany
1978 - Ta chwila całego życia [wersja II] na sopran, tenor, kwartet żeński i orkiestrę
1980 - Międzynarodowy hymn pokoju na chór mieszany i fortepian (bas-baryton i chór chłopięcy ad libitum) do tekstu Z. Bednorza
1980 - Symfonia nr 8 Dramatyczna
1982 – Tryptyk
kalendarium
1936 – debiut dyrygencki i kompozytorski: koncert symfoniczny z udziałem chóru mieszanego i orkiestry symfonicznej Gniezno
1937 – debiut pianistyczny na koncercie wokalno-instrumentalnym w Gnieźnie
1937-1944 - studiował w Konserwatorium Warszawskim
1941-1944 – udział w tajnych koncertach na rzecz patronatu opieki nad więźniami
1944-1945 – więzień obozu koncentracyjnego Stutthof, Kokoszki
1945-1954 - wykładał w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie
1946-1949 – członek Związku Byłych Więźniów Politycznych
1949 – członek ZBoWiD
1949-1952 - dyrygent Pomorskiej Orkiestry Symfonicznej
1952 - profesor w PWSM w Krakowie
1954 – członek Związku Kompozytorów Polskich
1956, 1968 – stypendysta Ministerstwa Kultury i Sztuki
1957 - odbył w Szwajcarii pod kierunkiem Ernesta Ansermeta kurs interpretacji muzyki francuskiej
1961 - otrzymał Nagrodę Artystyczną Ministra Obrony Narodowej za Symfonię nr 1 "Wolności"
1968 - otrzymał Srebrny Medal Pontyfikatu Papieża Pawła VI za Modlitwę o pokój na chór mieszany i organy
1974 – I nagroda na Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim
1974 – I nagroda na Festiwalu Sacrosongu w Toruniiu
1975 - odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
1975 - otrzymał I nagrodę na Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim w Warszawie za Treny warszawskie na baryton solo, chór mieszany i orkiestrę symfoniczną
1976 - otrzymał nagrodę Specjalną Episkopatu Polski za Mszę ekumeniczną na chór mieszany, zespół kameralny i organy
źródła:
Lidia Becela (red.), Kto jest kim w Polsce, Warszawa 1984
Jerzy Habela, Edward Bury, [w:] Encyklopedia muzyczna PWM, Kraków 1979