Karol Bunsch
(22 lutego 1898 Kraków – 24 listopada 1987 Kraków)
powieściopisarz, tłumacz
rodzina
syn Alojzego, rzeźbiarza, i Marii z Sadłowskich
młodszy brat Adama
poślubił Zofię z Redychów (1904 VI 19 – 1987 VIII 19)
dzieci: Zofia, Krystyna
biogram
Jako legionista walczył pod Jastkowem (to był jego chrzest bojowy), był oficerem Legionów Polskich, porucznikiem Wojska Polskiego, brał udział w kampanii wrześniowej. Był działaczem krakowskiego Sokoła, w czasie okupacji żołnierzem ZWZ i AK.
Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim. Przez wiele lat pracował jako adwokat, piastował także stanowisko krakowskiego rajcy. Zajmował się tłumaczeniami z literatury angielskiej i niemieckiej.
Rozpoczął pisać w okresie okupacji, a zadebiutował powieścią Dzikowy skarb. Powieść z czasów Mieszka. Książka przyniosła mu wielka sławę i uznanie czytelników. Był to także pierwszy tom ze sławnego cyklu Powieści piastowskie. Cały cykl rozrósł się do kilkunastu powieści, które składają się na kilkaset lat historii państwa Polskiego.
Drugim bardzo znanym cyklem, jest trylogia starożytna o Aleksandrze Macedońskim. Obok powieści pisał również nowele, wydał też zbiór aforyzmów. Jego książki osiągnęły ponad 3 miliony nakładu.
Pochowany na Cmentarzu Salwatorskim (sektor SC13, rząd 1, grób 56).
wybrane prace:
1945 - Dzikowy skarb
1946 - Ojciec i syn
1949 - Imiennik
1952 - Zdobycie Kołobrzegu
1953 - Psie Pole
1953 - Wawelskie wzgórze
1955 - Olimpias
1958 - Wywołańcy
1958 - O Zawiszy Czarnym opowieść
1961 - Rok tysięczny
1964 - Przełom
1967 - Parmenion
1967 - Aleksander
1971 - Warna 1444
1971 - Powrotna droga
1971 – zbiór aforyzmów Myśli
1973 - Przekleństwo
1976 - Bracia
1979 - Bezkrólewie
1984 - Odnowiciel
2008 – tłumaczenie Stulecie chirurgów
2009 – tłumaczenie Stulecie detektywów. Drogi i przygody kryminalistyki
kalendarium
1915–1917 – oficer Legionów Polskich
1915 – przeszedł chrzest bojowy w bitwie pod Jastkowem
1920 – ukończył prawo na UJ
1922 – uzyskał doktorat na UJ
1924 – porucznik rezerwy 66 Pułku Piechoty w Chełmnie ze starszeństwem z 1 VI 1919 i 1274 lokatą
1926 – rozpoczął pracę w Krakowie jako adwokat
1932 – został radcą prawnym gminy m. Krakowa
1934 – zajmował 481 lokatę wśród poruczników pospolitego ruszenia
1939 – brał udział w wojnie obronnej
1945–1951 – radca prawny MRN w Krakowie
1945 – został członkiem Związku Zawodowego Literatów Polskich, następnie ZLP
1953 II 8 – podpisał rezolucję ZLP w sprawie procesu krakowskiego
1971 – otrzymał nagrodę literacką m. Krakowa
1973 VII 22 – otrzymał nagrodę ministra kultury i sztuki I stopnia
1974 – został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
1983 – powstał dokumentalny film biograficzny „Karol Bunsch” w reżyserii Andrzeja Gebera i Macieja Szumowskiego
źródła:
Encyklopedia Krakowa, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa – Kraków 2000