Antoni z Napachania

(1494 Napachanie koło Poznania – 1 września 1561 Kraków)

pisarz apologetyczny, teolog

rodzina

syn Marcina, sołtysa ze wsi Napachanie

biogram

           Immatrykulował się w Akademii Krakowskiej, uzyskał bakalaureat i magisterium sztuk wyzwolonych i rozpoczął pracę na wydziale filozoficznym. Objaśniał teksty arystotelesowskie, utwory klasyków i podręczniki humanistyki (Pietro Aretino, F. Negro). Był zwolennikiem humanizmu, znawcą greczyzny.

           Trzykrotnie pełnił funkcję rektora Akademii Krakowskiej, po przyjęciu święceń kapłańskich został kapłanem i kaznodzieją nadwornym Zygmunta Augusta. Był również proboszczem w Bieżanowie i dziekanem kolegiaty Św. Floriana.

           W dwóch swoich niezmiernie dzisiaj rzadkich dziełach Enchiridion (pierwsza w piśmiennictwie polskim praca teologiczna) oraz Loci Communes bronił religii katolickiej i występował przeciwko naukom Marcina Lutra.

wybrane prace:

1559 - Enchiridion to jest ksiąszki ręczne o nauce chrześcijańskiej, czego się chrześcijański człowiek dzierżeć ma czasu niniejszej różności wiary

dzieło Loci Communes - zbijające naukę Marcina Lutra

kalendarium

1511 X 22 – immatrykulowany do księgi wpisów studentów Wydziału Filozoficznego Akademii Krakowskiej

1513 - uzyskał bakalaureat

1519 – został magistrem sztuk wyzwolonych

1519-1526 – był rektorem szkoły katedralnej na Wawelu

1524–1554 – proboszcz parafii Bieżanów

1526-1528 – pracował jako nauczyciel prywatny S. Orzechowskiego

1539 – rozpoczął pracę na wydziale teologii

po 1540 – został profesorem Akademii Krakowskiej

1552–1554 – pełnił funkcję jej rektora

źródła:

Henryk Barycz, w: Polski Słownik Biograficzny. T. 1, Kraków: Polska Akademia Umiejętności – Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1935, s. 135

Encyklopedia Krakowa, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa–Kraków 2000