Walenty Staniszewski
(19 XI 1859 Nowy Wiśnicz – 14 IX 1920 Kraków)
adwokat, wiceprezydent Krakowa
rodzina
syn Pawła (1812 - 1902), obywatela miasta Krakowa, rzemieślnika w Nowym Sączu i Karoliny z Goreczków (1829 – 1903)
brat Władysława Aleksandra (około 1850 – 25 I 1920) i Juliana Józefa (1865 – 1910), lekarzy praktykujących w Galicji Zachodniej
poślubił Aldonę z Żędzianowskich (1864 - 1920) miał trójkę dzieci: córkę Zofię oraz synów Adama (1889 - 1940) taternika, oficera WP uczestnika kampanii wrześniowej zamordowanego przez NKWD w Charkowie i Karola (1904 - 1976) doktora praw
biogram
Po ukończeniu gimnazjum w Jaśle studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, promotorem jego pracy doktorskiej był Fryderyk Zoll (starszy). Odbył służbę wojskową uzyskując stopień porucznika rezerwy, potem prowadził w Krakowie własną kancelarię adwokacką, należał do wybitniejszych przedstawicieli palestry krakowskiej. Został wybrany w skład Rady Miasta Krakowa, w której zajmował się sprawami finansowymi, gospodarczymi i prawnymi. Wybrany drugim wiceprezydentem Krakowa należał do najbliższych doradców Juliusza Leo. Z funkcji zrezygnował, kiedy Rada Miasta powołała go na stanowisko dyrektora Kasy Oszczędności miasta Krakowa. W wyborach uzupełniających po śmierci posła inżyniera Jana Rottera został wybrany posłem do Sejmu Krajowego Galicji. W sejmie pracował w komisjach administracyjnej, bankowej (zajmował się rachunkami Galicyjskiej Kasy Oszczędności we Lwowie) i wodnej (regulacja Rudawy). Po wybuchu I wojny wraz z rodziną ewakuował się do Wiednia, po wojnie powrócił do Krakowa, został powołany na stanowisko radcy w Prokuratorii Skarbu Prokuratury Generalnej RP w Warszawie. Objął stanowisko zastępcy naczelnika ekspozytury krakowskiej tej instytucji.
Zmarł nagle na serce, został pochowany na Cmentarzu Rakowickim (grobowiec rodzinny kwatera VI).
kalendarium
1870 - 1878 - uczęszczał do gimnazjum w Jaśle
1883 VII 16 - uzyskał doktorat
1891 - 1903 - prowadził w Krakowie własną kancelarię adwokacką
1896 VI 24 - został wybrany w skład Rady Miasta Krakowa
1902 VI 23 - został wybrany drugim wiceprezydentem Krakowa
1903 VI 3 – na mocy uchwały Rady Miasta otrzymał nominację na dyrektora Kasy Oszczędności miasta Krakowa
1903 X 22 – zrezygnował z obowiązków wiceprezydenta
1906 XI 7 – uzyskał mandat do Sejmu Krajowego galicyjskiego
1907 V 17 – wygrał wybory do austriackiej Rady Państwa w Wiedniu
1908 – 1911 - pełnił funkcje prezesa Związku Galicyjskich Kas Oszczędności we Lwowie
1911 – przestał pracować w Radzie Miasta Krakowa
1914 IV 30 - przestał być dyrektorem Kasy Oszczędności, otworzył ponownie kancelarie adwokacką
1914 IX - wraz z rodzina ewakuował się do Wiednia
1915 - powrócił do Krakowa
1919 - został powołany na stanowisko radcy w Prokuratorii Skarbu Prokuratury Generalnej RP w Warszawie
źródła:
Janina Bieniarzówna, Jan M.Małecki, Dzieje Krakowa, t. 3, Kraków 1979