Michał Koczyński

(28 września 1821 Leżajsk – 18 sierpnia 1903 Kraków)

prawnik, karnista, poseł

rodzina

syn Franciszka, nadinspektora lasów dominium leżajskiego, i Anieli Gruszczyńskiej

biogram

           Po ukończeniu gimnazjum w Czerniowcach, studiował we Lwowie, gdzie przeprowadził habilitację. Starał się o karierę uniwersytecką w Bratysławie, Koszycach lub innym uniwersytecie węgierskim. Władze wiedeńskie mianowały go profesorem prawa karnego na uniwersytecie krakowskim.

           Był pierwszym profesorem wykładającym obowiązujący od 1852 roku nowy austriacki kodeks karny. Obejmował on swoimi wykładami: filozofię prawa karnego, teorię procesu, historię prawa kryminalnego, sztukę obrony w procesie karnym, politykę karną, kazuistykę kryminalistyczną, staropolskie prawo karne, zainicjował również wykłady z zakresu prawa górniczego. Był poważany przez część kolegów uniwersyteckich, powierzono mu godność dziekana Wydziału Prawa. Był zwolennikiem wykładów w języku polskim, doprowadziło to do konfliktów z profesorami niemieckimi i w konsekwencji do usunięcia z Katedry. Poświęcił się adwokaturze, piastował mandat poselski na Sejm Krajowy, był posłem do wiedeńskiej Rady Państwa oraz radnym miejskim Krakowa.

           Pozostawił spory dorobek pisarski, cenione były jego komentarze do ustaw austriackich, popularyzował ustawodawstwo austriackie wśród Polaków. Był redaktorem Czasopisma poświęconemu prawu i umiejętnościom politycznym, przez pierwsze trzy lata pismo ukazywało się jako miesięcznik, kolejne dwa lata nie ukazywało się (kiedy to wydawca miał kłopoty z władzami zwierzchnimi), po kolejnych dwóch latach pismo przestało się ukazywać.

          Pochowany na Cmentarzu Rakowickim, grób nie zachował się.

kalendarium

1847 – uzyskał stopień doktora praw

1849 – habilitował się we Lwowie z zakresu prawa cywilnego

1851 – objął Katedrę Prawa i Procesu Karnego na Uniwersytecie Jagiellońskim, w charakterze profesora nadzwyczajnego

1851 – został członkiem czynnym Towarzystwa Naukowego Krakowskiego

1855 – został profesorem zwyczajnym

1861/1862 – dziekan Wydziału Prawa

1863 – 1865 – redagował Czasopismo poświęcone prawu i umiejętnościom politycznym

1865 IX 1 – został wraz z profesorem Józefem Dietlem usunięty z Uniwersytetu i przeniesiony w stan spoczynku

1866 – 1879 – poseł na Sejm Galicyjski z obwodu Nowy Sącz i do Rady Państwa

1870 – nie powiodły się próby przywrócenia go na Uniwersytet w charakterze profesora prawa niemieckiego