Augustynek Franciszek
Wichura Antoni
właściwie: Antoni Augustynek
(1 października 1909 Bilczyce koło Krakowa – 19 czerwca 1969 Kraków)
spiker i aktor Polskiego Radia w Krakowie
rodzina
syn Jana i Anny z domu Kaczmarczyk
poślubił Zofię (1919-1956), jedyną córkę Janiny z domu Czapa (1896-1982) i Fryderyka Schimsheimera, (1898-1984)
syn Piotr
biogram
W dzieciństwie przez kilka lat przebywał wraz z rodzicami w Ameryce. Po powrocie do kraju ukończył Gimnazjum św. Jacka i studiował anglistykę na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Potem podjął pracę jako spiker w krakowskiej rozgłośni PR, brał też udział w pracy amatorskich akademickich zespołów teatralnych, występował również w Teatrze Cricot.
Jako oficer rezerwy walczył w 204. Pułku Obrony Narodowej podczas kampanii wrześniowej.
Po wojnie wrócił do pracy spikera i aktora w radiu, gdzie wyróżnił się szczególnie jako odtwórca tekstów w gwarze podhalańskiej. Równocześnie występował w Starym Teatrze, a potem dorywczo współpracował z Teatrem Rozmaitości i krakowską Estradą.
Był człowiekiem wszechstronnie uzdolnionym, poliglotą, który biegle władał pięcioma językami, a ponadto dobrze znał gwary: szczególnie góralską, a ponoć też i kaszubską.
Uhonorowany był licznymi nagrodami, a także odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Srebrnym Krzyżem Zasługi.
Pochowany na Cmentarzu Rakowickim (kwatera LXXIX, rząd 1, miejsce 28).
kalendarium
1931 – ukończył Gimnazjum św. Jacka w Krakowie
1935 – wystąpił w Teatrze Cricot
1936 – związał się z akademickim teatrem „Poltea”
1935 V 15 – 1939 IX 26 – pracował jako spiker i aktor w Polskim Radio w Krakowie
1939 – walczył w kampanii wrześniowej
1941–1945 – pracował jako urzędnik w Zarządzie Gminy Gdów
1945 – wrócił do pracy w Polskim Radio
1999 – jego imieniem nazwano ulicę w V dzielnicy Łobzów, biegnącą w lewo od ulicy Józefa Friedleina
źródła:
Teresa Stanisławska-Adamczewska, Jan Adamczewski, Kraków, ulica imienia …, Kraków 2000