Historia

           Wieś wzmiankowana jest w źródłach w 1385 jako Stanislauice, Stanislawycz.

            W 1391 król Władysław Jagiełło poświadczył, iż Grotko i Jakub z Obiechowa sprzedali Stanisławice i Wolicę Stanisławowi Straszowi z Białaczowa herbu Odrowąż (zm. około1408), kasztelanowi małogojskiemu. W 1415 na mocy podziału rodzinnego dóbr wieś otrzymał jego syn Jan Strasz z Białaczowa (zm.1440). Według relacji Jana Długosza z lat 1470 - 1480 Stanisławice należały do Mikołaja Strasza Zakrzowskiego. We wsi znajdowało się 10 łanów kmiecych, dwór, 3 karczmy, 2 młyny (w tym zapewne karczmy i młyn w pobliski Cle).

            W 1489 Abraham Strasz Białaczowski dokonał zamiany dóbr z przedstawicielem bardzo wpływowego w Małopolsce rodu Kurozwęckich Krzesławem z Kurozwęk herbu Poraj (zm. 1503).

            Wieś weszła w skład klucza kościelnickiego. W rejestrze poborowym województwa krakowskiego z 1629 Stanisławice wzmiankowane są jako wieś należąca do Stanisława Lubomirskiego. W 1680 wieś nadal należała do Lubomirskich, zapewne do Józefa Karola Lubomirskiego.

            W 1773 dobra kościelnickie przeszły na własność rodziny hrabiów Wodzickich. W 1789 wieś liczyła 277 mieszkańców, 30 domów, znajdował się tu młyn.

            W XIX wieku Stanisławice stały się przysiółkiem Kościelnik, wchodzących przez wiele lat w skład dóbr ziemskich rodziny Wodzickich.