Barycz

           Nazwa Barycz wywodzi się od słowa bara oznaczającego błoto

           Dawna wieś znajdująca się koło Wieliczki, przy tzw. trakcie solnym na Śląsk, obecnie ulice Krzemieniecka i Ligi Kobiet, oddalona o 12 km od centrum Krakowa. Granica północna wsi przebiegała zapewne potokiem po południowej stronie obecnej ul. Baryckiej, zachodnia przez las oraz zachodnią stroną obecnej ul. Żelazowskiego, a granicy południowej i wschodniej pokrywa się z obecną granicą administracyjną Krakowa.

           Archeolodzy odkryli ślady neolitycznego osadnictwa z zespołem warzelniczym. Wzmiankowana od 1288 roku, należała do parafii w Kosocicach. Układ historycznego centrum zabudowy, w rejonie obecnej ul. Żelazowskiego, jest zbliżony do owalnicowego - zagrody rozmieszczone wzdłuż drogi tworzącej pętlę okalającą wrzecionowaty plac. W 1569 roku istniała komora celna przy trakcie solnym. W pierwszej połowie XIX wieku w południowej części historycznego centrum istniał folwark (wtedy Barycz była już przysiółkiem Kosocic).

           Została włączona do Krakowa w 1973 roku jako część dzielnicy Podgórze, a w 1990 roku stała się częścią X dzielnicy samorządowej, nazwanej później Swoszowice.

           Na południowo-wschodnim skraju Baryczy, na terenie wyrobiska po działalności Kopalni Soli w Wieliczce, w 1974 roku powstało największe w Krakowie wysypisko śmieci, które budziło kontrowersje ze względu na lokalizację i zabezpieczenia. W latach 2003-2005 przeprowadzono rozbudowę i modernizację składowiska, które osiągnęło powierzchnię 36 ha. W 2006 roku otwarto tam kompostownię i zakład segregacji odpadów.