biogram

           Początkowo nic nie wskazywało na to, że będąc trzecim synem Kazimierza, może stać się jego następcom w Krakowie. Tragedie rodzinne, które nie oszczędziły jego braci (Kazimierz zmarł w wieku niemowlęcym, Bolesław stracił życie w dramatycznych okolicznościach według jednego przekazu ugryziony przez żmiję, która zsunęła się z drzewa ścinanego przez drwali, według innej wersji przywalony przez ścinane drzewo) spowodowały, że następstwo tronu zostało związane właśnie z nim. Co prawda w chwili śmierci Kazimierza żył jeszcze jego starszy brat Mieszko Stary, któremu zgodnie z wiekiem i testamentem Bolesława Krzywoustego należała się godność seniora oraz na Śląsku żyli synowie Władysława Wygnańca, oczywiste jednak było, że panowie krakowscy i wyższe duchowieństwo nie zgodzą się na rządzącego twardą ręką Mieszka, bezwzględnie ściągającego podatki ani na nieznanych sobie książąt śląskich.

           Tak więc po nagłej śmierci Kazimierza zapomniano o zasadzie senioratu i oddano tron siedmioletniemu wówczas Leszkowi, a rządy w jego imieniu sprawować mieli do czasu uzyskania pełnoletniości regenci: matka Leszka, Helena, biskup krakowski Pełka oraz wojewoda Mikołaj.

           Dzięki poparciu arcybiskupa Henryka Kietlicza, otrzymał od Innocentego III bullę protekcyjną, co zaowocowało wielkimi przywilejami dla kościoła.
           Uczestniczył w zjazdach w Borzykowej oraz Wolborzu, gdzie wydano przywileje ekonomiczne i sądownicze dla kościoła polskiego: wolny wybór biskupa i urzędów kościelnych, niezależne sądownictwo nad osobami duchownymi, wprowadzenie celibatu, ostatecznie zniesienie "ius spolli".
Zawarł przymierze z Henrykiem Brodatym. Przymierze z Władysławem Laskonogim ("piastowskie trójprzymierze") w sprawie dziedziczenia (tzw. układ na przeżycie) umożliwiło Leszkowi wyprawę na Pomorze Gdańskie i zmuszenie Świętopełka do płacenia trybutu. Zamiast udziału w wyprawie krzyżowej do Ziemi Świętej uczestniczył w krucjacie książąt polskich do Prus.
           Walczył z Węgrami (bez powodzenia) o wpływy na Rusi.
           Ogłosił ordynację górniczą oraz założył klasztor dominikanów w Krakowie.
           Zamordowany podczas zjazdu książąt piastowskich w Gąsawie.
           Pochowany na Wawelu.
Ma swoją ulicę w Grębałowie (Dzielnica XVII), łączącą się i biegnącą równolegle do ulicy Bolesława Wstydliwego.