Marcin Lochman

Martinus Lechman

(? - 16 lutego 1680 Kraków)

kupiec korzenny, sekretarz królewski, rajca, burmistrz

rodzina

syn mieszczanina toruńskiego Marcina i Doroty

żonaty:

  1. Anna, córka rajcy Andrzeja Węgrzynowicza, mieli syna Jana Marcina, doktora praw

  2. Katarzyna, mieli syna Andrzeja, nowicjusz u dominikanów oraz córkę Agnieszkę, klaryskę u św. Andrzeja

biogram

           Zasiadał w radzie urzędującej i w ramach podziału kadencji między rajcami dziesięciokrotnie pełnił funkcję burmistrza.

           Wszedł w skład delegacji do rozmów ze Szwedami, dwa tygodnie później został aresztowany na ratuszu za niezapłacenie okupu. Okazał się gorliwym stronnikiem Szwedów, był podskarbim przy okupacyjnym gubernatorze Pawle Wirtzu. Według mało wiarygodnych źródeł wskazywał Szwedom bogate kamienice warte rabunku, szpiegował w obozie polskim w Tyńcu.

           Po najeździe szwedzkim uzyskał od króla przywilej własności browaru wybudowanego własnym sumptem w Dąbiu (poprzedni został zniszczony w czasie wojny). Uzyskał zgodę na warzenie piwa i pędzenie gorzałki z prawem sprzedaży tych napojów w samym Krakowie. Wziął też w arendę folwark Gutteterowski, dzierżawił cła koronne małopolskie i wielkopolskie – ich rozliczenia wymagały królewskiej interwencji.

           Miał kamienicę przy ulicy św. Jana (nr 15c). Kawaler Złotej Ostrogi. Po jego śmieci miejsce w radzie zajął Stefan Mechoni.

kalendarium

1644 – przyjęty do krakowskiego prawa miejskiego

165 – 1654 – ławnik sądowy

1655 – uzyskał awans do rady miejskiej na miejsce po Rafale Delpace

1655 – 1680 – rajca miejski

1655 – w obliczu zagrożenia szwedzkiego powołany został do komisji zabezpieczającej zapasy żywności

1657 X 4 – wchodził w skład deputacji miejskiej witającej Jana Kazimierza po wyzwoleniu miasta

1658 – wszedł w skład rady urzędującej

1658, 1661, 1665, 1667 – 1669, 1671 – 1673, 1676 – pełnił funkcję burmistrza

1659 – 1661 (1663) – wraz z kupcami Franciszkiem i Andrzejem Kortynami dzierżawił cła koronne wielkopolskie i małopolskie

1668 VI 30 – w kościele Mariackim, wraz z rajcami Jackiem Łopackim i Wenturą Briganti, był świadkiem na ślubie Andrzeja Borgoni z Barbarą Słowikowską

1672 – 1674 – superintendent do naprawy fortyfikacji miejskich

1676 – otrzymał przywilej nobilitacyjny za zasługi ojca

źródła:

Janina Bieniarzówna, Jan M. Małecki, Dzieje Krakowa, t. 2, Kraków 1984

Encyklopedia Krakowa, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa – Kraków 2000

Kronika Krakowa, Warszawa 1996