Zygmunt Krasiński
(19 II 1812 Paryż – 23 II 1859 Paryż)
poeta, dramatopisarz, powieściopisarz
rodzina
hrabia, syn Wincentego (1783 - 1858), generała napoleońskiego, i Marii Urszuli (1779 – 1822) z Radziwiłłów
brat Laury (1804 – 1804)
poślubił 26 VII 1843 w Opiniogórze Elizę (1820 – 1876) z Branickich
dzieci: Władysław Wincenty (1844 – 1873), ziemianin, prawnik, historyk, żona Róża Potocka (1849 – 1937); Zygmunt Wincenty (1846 – 1867); Maria Beatryks (1850 – 1884), mąż Edward Aleksander Raczyński (1847 – 1926); Elżbieta (1853 - 1857)
Jako jedyny z trójki wieszczów odwiedził Kraków, a właściwie Podgórze wtedy oddzielne miasto. Zatrzymał się tu przejazdem w drodze z Opiniogóry do posiadłości w Przeworsku i dalej przez Wiedeń do Nicei.
W stulecie urodzin poety Rada miasta Krakowa uchwaliła, aby: ulicę otwartą na gruntach fortecznych między Wisłą a Wolską nazwać ulicą Zygmunta Krasińskiego.
Później ulica zyskała miano alei i stała się częścią Alei Trzech Wieszczów: biegnie ona przez I i VII dzielnicę, przez Nowy Świat i Półwsie Zwierzynieckie, od mostu Dębnickiego do ul. Józefa Piłsudskiego, zwanej dawniej Wolską.
1845 XI 15 – zatrzymał się w Podgórzu
1912 II 23 – w stulecie urodzin poety Kraków uczcił jego pamięć uroczystym nabożeństwem w katedrze wawelskiej przy biciu dzwonu „Zygmunta”
1902 XI 29 – odbyła się prapremiera Nie-Boskiej komedii
1912 II 23 – Rada m. Krakowa nazwała jego imieniem ulicę