Marian Konieczny
(13 I 1930 Jasionów koło Brzozowa - )
rzeźbiarz
biogram
Ukończył studia artystyczne na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, a dyplom obronił u profesora Xsawerego Dunikowskiego. Studiował też w Instytucie I. E. Repina Akademii Sztuk Pięknych ZSRR w Leningradzie. Został pracownikiem dydaktycznym Wydziału Rzeźby krakowskiej ASP, pełnił też funkcję rektora Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie.
Jest reprezentantem nurtu figuralno – symbolicznego w rzeźbie. Wykonał wiele pomników w Polsce i zagranicą. W Krakowie wykonał między innymi rekonstrukcję Pomnika Grunwaldzkiego oraz pomniki W. Lenina w Nowej Hucie (usunięty) i S. Wyspiańskiego, a także popiersia K. Swinarskiego w Starym Teatrze i S. Kutrzeby na dziedzińcu gmachu PAU. Jest autorem pomników nagrobnych, między innymi żony Marianny Zagremmy, aktorki Barbary Kwiatkowskiej-Lass i prof. Wiktora Zina na Cmentarzu Rakowickim.
W swoim dorobku artysta otrzymał liczne nagrody i wyróżnienia: między innymi I nagrodę w konkursie na projekt pomnika "Bohaterom Warszawy-Nike Warszawska". Został odznaczony Krzyżem Komandorskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Autor wielu rzeźb i pomników, między innymi:
1964 - Bohaterów Warszawy („Nike Warszawska”),
1968 - Wdzięczności Armii Radzieckiej w Częstochowie (zdemontowany w 1992),
1973 - pomnik Lenina w Nowej Hucie (zdemontowany w 1989),
1974 - Czynu Rewolucyjnego w Rzeszowie,
1976 - Grunwaldzki w Krakowie,
1976 - Marii Skłodowskiej-Curie w Lublinie,
1977 – popiersie K. Swinarskiego w Starym Teatrze,
1979 - Tadeusza Kościuszki w Filadelfii (USA),
1982 - Chwały i Męczeństwa w Algierze,
1982 - Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie,
1985 - Grzegorza z Sanoka w Sanoku,
1985 - Wincentego Witosa w Warszawie,
1988 – popiersie T. Kutrzeby w na dziedzińcu gmachu PAU,
1989 - Jana Matejki w Warszawie,
1991 – pomnik nagrobny M. Zagremmy,
1991 - Edwarda Mandella House’a w Warszawie,
1994 - Bartosza Głowackiego w Janowiczkach pod Racławicami,
1998 – pomnik nagrobny B. Kwiatkowskiej – Lass,
1999 - Jana Pawła II w Licheniu i Leżajsku,
2002 - Fontanna Apolla w Poznaniu,
2005 - Jana Zamoyskiego w Zamościu,
2012 – pomnik nagrobny prof. Wiktora Zina.
kalendarium
1948 – 1954 – studiował w krakowskiej ASP
1954 – 1958 – studiował w Instytucie I. E. Repina Akademii Sztuk Pięknych w Leningradzie
1958 – związał się z krakowską ASP
1966 – otrzymał nagrodę państwową I stopnia
1972 – 1981 – pełnił funkcję rektora ASP w Krakowie
1974 – został profesorem ASP
1999 XII 23 – został odznaczony przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski
2009 - został odznaczony Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”