Dzisiejsza data:

Józef Walenty Krzyżanowski

(około 1799 Kraków – 19 IV 1849 Kraków)

prawnik, prezes Rady Miejskiej

rodzina

syn Jana Kantego (1765 – 1845) i Tekli Chmielewskiej (1774 – 1804)

rodzeństwo: Aleksandra Karolina Salomea (1801), mąż Franciszek Benisz; Zuzanna Klara Tekla (1804), mąż Franciszek Fryderyk Ferdynand Friedlein (1807 – 1842)

biogram

           Po ukończeniu studiów prawniczych na Uniwersytecie Jagiellońskim pracował w sądownictwie Wolnego Miasta Krakowa, został sędzią III instancji.
W czasie rewolucji krakowskiej został ministrem sprawiedliwości w Rządzie Narodowym Rzeczypospolitej Polskiej, a następnie przewodniczył Komitetowi Obywatelskiemu starając się nie dopuścić do radykalizacji nastrojów społecznych. Po zbombardowaniu Krakowa przez Austriaków podpisał akt kapitulacji miasta.
           Został posłem do parlamentu wiedeńskiego. Został wybrany w wyborach do przywróconej (po likwidacji Rzeczypospolitej Krakowskiej) Rady Miejskiej, w której został Prezesem. Nowa rada składała się z 40 osób; jej skład zatwierdził Gubernator Galicji Wacław Zaleski mianując jej wiceprezesem Ignacego Paprockiego. Nowa rada była przez mieszkańców oskarżana o bierność, z kolei władze austriackie robiły co mogły, aby ograniczyć jej kompetencje i utrudnić działalność.

kalendarium

1815 - rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim
1833 - został członkiem Towarzystwa Naukowego Krakowskiego
1839 - uniewinnił studentów w procesie przygotowanym przez F. Gutha
1846 - został ministrem sprawiedliwości w Rządzie Narodowym Rzeczypospolitej Polskiej
1848 III 29 - został przewodniczącym Komitetu Obywatelskiego
1848 IV 26 - podpisał akt kapitulacji Krakowa
1848 VII - IX - był posłem do parlamentu wiedeńskiego
1848 X 2 - został jednym z radnych w wyborach do przywróconej (po likwidacji Rzeczypospolitej Krakowskiej) Rady Miejskiej
1848 X 7 - skład Rady Miejskiej zatwierdził Gubernator Galicji Wacław Zaleski, mianując jej prezesem Józefa Krzyżanowskiego, zaś wiceprezesem Ignacego Paprockiego
1848 XI 3 - doprowadził do ukazania się "Czasu" (wychodził codziennie nieprzerwanie do września 1939 przez 91 lat)