Piotr Kmita

(około 1442 – 16 IV 1505 Wiśnicz)

marszałek koronny, wojewoda krakowski

rodzina

syn Jana, kasztelana przemyskiego i lwowskiego, i Marty Wątróbki z Drozdowiec
rodzeństwo: Jan; Mikołaj; Andrzej Kmita (zm. 1493/94) starosta bełski i biecki; Barbara, żona Jana Wojtyckiego; Stanisław Kmita (ok. 1450-1511) wojewoda bełski i ruski

poślubił Elżbietę, córkę Przecława z Dmosic (zm. 1474), starosty spiskiego

biogram

           Bliski współpracownik Kazimierza IV Jagiellończyka, Jana I Olbrachta i Aleksandra Jagiellończyka. Brał udział w wielu misjach dyplomatycznych (głównie na Węgry), zleconych mu przez króla Jana Olbrachta.
           Posiadał 33 wsie w Małopolsce (w tym Wiśnicz). W Krakowie posiadał dworek w pobliżu kościoła Dominikanów.
           W Katedrze Wawelskiej znajduje się brązowa płyta nagrobna Kmity, ufundowana zapewne przez jego żonę Elżbietę (warsztat P. Vischera st).

kalendarium

1471 - jako dworzanin królewski odprowadzał króla czeskiego Władysława Jagiellończyka do Pragi
1478 - otrzymał w zarząd starostwo spiskie
1489 - 1498 i od 1501 – pełnił funkcję starosty sądeckiego
1494 - został marszałkiem koronnym
1499 - został kasztelanem sandomierskim
1501 III 6 – otrzymał godność wojewody krakowskiego

źródła

Olkiewicz Joanna: Polscy medyceusze, wyd. LSW, 1985