biogram

           Został władcą dzielnicy mazowiecko - kujawskiej po śmierci Mieszka III Starego, kiedy jego starszy brat Leszek Biały rozpoczął samodzielne rządy w Krakowie.
           Współpracował z nim w sprawach ruskich oraz w walce przeciw Władysławowi Laskonogiemu, kiedy ten kandydował do tronu krakowskiego.
Wspólnie z Leszkiem, Henrykiem Brodatym i Świętopełkiem pomorskim brał udział w wyprawach na ziemię Prusów, którzy stale zagrażali Mazowszu.
           Wobec braku sukcesów postanowił, być może za radą Henryka Brodatego, rozwiązać problem pruski przy pomocy zakonu rycerskiego. Podjął rozmowy z Krzyżakami (zwanych tak od charakterystycznego elementu ich stroju) wypędzonymi przez króla węgierskiego z Siedmiogrodu i sprowadził rycerzy Zakonu Szpitala Najświętszej Marii Panny Domu Niemieckiego do swojej dzielnicy.

           Herman von Salza, wielki mistrz zakonu krzyżackiego, wystarał się u cesarza Fryderyka II o specjalną bullę, na mocy której Krzyżacy zapewnili sobie panowanie na zdobytych terenach pruskich oraz przywilej zrównujący wielkiego mistrza z prawami przysługującymi książętom Rzeszy. Parę lat później, fałszując umowę z Konradem (tzw. dokument kruszwicki), Krzyżacy uzyskali pretekst do utworzenia w Prusach własnego państwa.

            Poza wojną z poganami na północy ważniejszym celem Konrada było zdobycie tronu krakowskiego. Udało mu się to dopiero po śmierci Henryka Pobożnego w bitwie pod Legnicą. Po klęsce legnickiej zajął Wawel, dla wzmocnienia obronności Krakowa wybudował gród u ujścia Rudawy do Wisły oraz otoczył fosą i wałami kościół Św. Andrzeja na Okole. Jednak szybko przekonał się, że od samego wstąpienia na tron krakowski trudniejsze jest utrzymanie się na nim przez dłuższy czas. Możnowładcy Małopolscy nie uznawali jakichkolwiek prób zdobycia przez władców większej samodzielności, nieprzychylnie przyjęli dążenie Konrada do niezależności.

             Opozycja kierowana przez przedstawicieli rodów Gryfitów, Awdańców, Odrowążów doprowadziła do powołania na tron Bolesława Wstydliwego. Klęska Konrada w bitwie pod Suchodołem z oddziałami dowodzonymi przez krakowskiego wojewodę Klemensa z Ruszczy, pochodzącego z rodu Gryfitów, ostatecznie przekreśliła plany powrotu Konrada do Krakowa. Jeszcze zajął przejściowo Kielce, a także grody w Piekarach i Lelowie, jednak kontrakcja Bolesława zniweczyła zdobycze Konrada w Małopolsce.