Tadeusz Kwiatkowski

(4 V 1920 Kraków – 7 III 2007 Kraków)

prozaik, dramatopisarz, satyryk

rodzina

1945 poślubił aktorkę Halinę Królikiewiczówną

córka Monika

biogram

           Ukończył historię sztuki i filologię polską na UJ. W czasie II wojny światowej uczestniczył w konspiracyjnym życiu literackim, był więziony przez gestapo przy ul. Montelupich. Po wojnie zaangażowany w życie teatralne, organizator życia literackiego w Krakowie.

           W twórczości poruszał tematykę społeczną, polityczną, moralną, psychologiczną, często posługując się sensacyjną fabułą. W utworach satyrycznych ośmieszał stereotypy, mity współczesności. Autor powieści, wspomnień, anegdot literackich i politycznych, sztuk teatralnych, słuchowisk radiowych, widowisk telewizyjnych. Wydawał powieści kryminalne pod pseudonimem Noël Randon.

           Przyjaciel Karola Wojtyły. Członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i PEN Clubu. Laureat wielu nagród, między innymi Miasta Krakowa, im. K. Wyki.

           Pochowany na Cmentarzu Rakowickim, XIB, rząd 16, grób 29.

wybrane publikacje:

1946 - surrealistyczny Lunapark

1954 – powieść historyczna Siedem zacnych grzechów głównych (scenariusz filmowy z M. Waśkowskim Zacne grzechy)

1955 - Pomnik na miarę

1955 - Najlepsze skrzydła Brazylii

1956 - Bohater do wynajęcia

1960 - Prezent, który kosztował śmierć

1962 - Zbrodnia na konkurs

1963 - Krakowski teatr konspiracyjny

1965 - Klatka

1965 - Baba z piekła rodem

1971 – 1972 – Janosik (cz. 1-7, scenariusz telewizyjny 1973 i filmowy 1974)

1979 - Trudne narodziny męźczyzny

1982 - Niedyskretny urok pamięci

1986 - Płaci się każdego dnia

1987 - Od kuchni

1990 - Szeptanka

kalendarium

1942 XI - 1943 VI - redaktor tajnego „Miesięcznika Literackiego"

1944 – 1945 - więziony przez gestapo przy ul. Montelupich

1945 – 1951 - sekretarz, następnie wiceprezes krakowskiego oddziału ZLP

1946 - 1960 - stały recenzent teatralny i felietonista „Dziennika Polskiego"

1949 - 1956 - kierownik literacki Teatru Groteska

1953 - 1955 - dyrektor i kierownik literacki Teatru Satyryków

1958 - 1965 - kierownik literacki Teatru im. J. Słowackiego

1960 - współtwórca kabaretu literackiego Jama Michalika

1966 - laureat nagrody Miasta Krakowa

1971 - 1978 - dyrektor krakowskiej Estrady

1978 – 1981 - kierownik literacki Teatru Bagatela

1980 - laureat nagrody im. K. Wyki

1984 - 1991 - redaktor miesięcznika „Kraków"

1996 III – za książkę Panopticum uhonorowany Nagrodą Krakowska Książka Miesiąca

2000 – odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski

źródła:

Encyklopedia Krakowa, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa – Kraków 2000