Jan Jargoń

(23 VI 1928 Pawłów – 31 X 1995 Kraków)

organista, kompozytor, pedagog

biogram

           Naukę muzyki rozpoczął w Średniej Szkole Muzycznej w Zabrzu, następnie studiował w krakowskiej Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej (obecnie Akademia Muzyczna) u Bronisława Rutkowskiego (organy) i Stanisława Wiechowicza (kompozycja). Jeszcze będąc studentem zdobył I nagrodę na Ogólnopolskim Konkursie Bachowskim w Poznaniu.

            Po studiach rozpoczął działalność pedagogiczną w Katedrze Organów PWSM w Krakowie. Pełnił kolejno funkcje prodziekana, dziekana oraz prorektora. Koncertował w kraju i za granicą, między innymi w Austrii, Bułgarii, Czechosłowacji, Danii, Francji, Hiszpanii, Holandii, Niemczech i na Węgrzech. Brał też aktywny udział w różnych międzynarodowych festiwalach i konkursach muzycznych poświęconych twórczości organowej (im. Johanna Sebastiana Bacha w Lipsku oraz Norymberdze i Pradze), a także dokonywał wielu nagrań płytowych i radiowo-telewizyjnych w kraju i za granicą.

           Był inicjatorem i współtwórcą Pracowni Konserwacji Organów Zabytkowych przy krakowskim Przedsiębiorstwie Konserwacji Zabytków. Jako jej stały konsultant naukowy współpracował przy renowacji kilkunastu obiektów, wśród których znajdowały się najcenniejsze polskie zabytkowe organy (Kazimierz Dolny nad Wisłą, Olkusz, Jędrzejów). Przy jego udziale i konsultacji dokonano szeregu renowacji zabytkowych instrumentów istniejących w kościołach krakowskich (między innymi św. Mikołaja, Ojców Paulinów na Skałce, Bazylice Mariackiej oraz Ojców Karmelitów na Piasku). Był także autorem wielu projektów założeń brzmieniowych nowo budowanych organów (między innymi w Filharmonii Krakowskiej, krakowskiej Akademii Muzycznej).

           Był członkiem Archidiecezjalnej Komisji ds. Muzyki Kościelnej krakowskiej Kurii Metropolitalnej, współpracownikiem polskich i zagranicznych firm organmistrzowskich. Kompozytor utworów organowych, laureat między innymi nagrody m. Krakowa.

           Pochowany na Cmentarzu Rakowickim (pas 32, rząd zachodni, miejsce 3).

wybrane kompozycje:

1953 - Introdukcja. Passacaglia na organy

1954 – 1955 - Kantata "Śląsk" na głosy solowe, chór i orkiestrę

1955 - Koncert barokowy na organy i orkiestrę

1958 - Sonata na skrzypce i fortepian

1959 - Pieśni na sopran i fortepian

1963 - Triptychon per organo

kalendarium

1947 - 1956 - studiował w krakowskiej PWSM

1948 – 1951 – uczył w Państwowej Średniej Szkole Muzycznej w Bytomiu

1950 – zdobył pierwszą nagrodę na Ogólnopolskim Konkursie Bachowskim w Poznaniu

1951 - 1955 - organista w kościele Św. Katarzyny w Krakowie

1954 – 1956 – uczył w Państwowym Liceum Muzycznym w Krakowie

1956 – został wykładowcą PWSM

1957 – rozpoczął koncerty w kraju i za granicą

1966 – 1969 – prodziekan Wydziału Wychowania Muzycznego

1969 – 1972 – dziekan Wydziału Instrumentalnego

1971, 1974, 1982 – otrzymał Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki I i II stopnia

1972 – objął funkcję kierownika Katedry Organów

1972 – 1975 - pełnił obowiązki prorektora

1972 - współtwórca Pracowni Konserwacji Organów Zabytkowych przy krakowskim Przedsiębiorstwie Konserwacji Zabytków

1973 – 1976 oraz 1979 – 1982 – był członkiem Rady Wyższej Ministerstwa Kultury i Sztuki

1973 – otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

1974 – otrzymał Nagrodę miasta Krakowa

1981 – uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego

1985 – otrzymał tytuł Zasłużonego Nauczyciela PRL

1987 – został profesorem zwyczajnym