Józef II
(13 III 1741 Wiedeń – 20 III 1790 Wiedeń)
cesarz
rodzina
z dynastii habsbursko – lotaryńskiej
najstarszy syn cesarza Franciszka I Stefana i cesarzowej Marii Teresy
poślubił:
-
1760 X 6 - Izabelę Marię Burbon - Parmeńska (1741 XII 31 Madryt – 1763 XI 27 Wiedeń), mieli dwie córki (Maria Teresa i Maria Krystyna) zmarłe w dzieciństwie,
-
1765 I 23 - Marię Józefę Antonię Wittelsbach (1739 III 30 Monachium – 1767 V 28 Wiedeń)
biogram
Sprawował rządy w duchu absolutyzmu oświeconego, poprzez wydawane odgórnie dekrety i postanowienia (w ostatnim dziesięcioleciu swojego panowania wydał aż 6 tysięcy dekretów) wprowadzał zmiany we wszystkich obszarach funkcjonowania państwa.
Doprowadził do oddzielenia sądownictwa od administracji, wprowadził zmiany w kodeksie prawa cywilnego, spadkowego i karnego (kodeks karny zwany „Józefiną”), rozbudował system kształcenia podstawowego, ograniczył na rzecz państwa polityczne i ekonomiczne prawa kościoła („józefinizm”), wprowadził patent tolerancyjny dla innych wyznań, wyzwolił pańszczyźnianych chłopów i umożliwił dzierżawcom wykup ziemi od szlachty po rozsądnych cenach. Otworzył dla publiczności wiedeńskie parki i ogrody, zakładał sierocińce i przytułki dla biednych, założył też Wiedeński Szpital Powszechny (Allgemeines Krankenhaus), który był jednym z wzorowych szpitali świata.
Doprowadził do zajęcia Spisza, z jego inicjatywy Austria wzięła udział w I rozbiorze Rzeczypospolitej Obojga Narodów, Austria wzbogaciła się o Galicję razem z Lwowem i licznymi kopalniami soli. Odbywając podróż po zagrabionych ziemiach polskich („objazd prowincji świeżo Polsce zagarniętej”) złożył wizytę w Krakowie, zatrzymując się na Kazimierzu. W czasie swego pobytu zatrzymał się w kamienicy Wojewodzińskiej, na rogu ulicy Żydowskiej 2 i ulicy Krakowskiej 20 i na jego cześć zmieniono nazwę ulicy Żydowskiej na ulicę Józefa.
Ulica leży na Kazimierzu, w I dzielnicy Stare Miasto biegnąc od ul. Krakowskiej do pl. Bawół.
W ciągu wieków miała ona różne nazwy: Sukiennicza, Szeroka i najdłużej, bo chyba od 1512 – Żydowska i przez długi czas była jedyną bramą wjazdową do Miasta Żydowskiego. … Tak więc Kraków nadal czci pamięć o współtwórcy rozbiorów Polski, zapomniawszy o starej wiekowej nazwie – ulica Żydowska, która utrwala pamięć o dawnych mieszkańcach tej części Krakowa. Ale na tym nie koniec, również na cześć zaborcy – Józefa II nazwano w końcu XVIII wieku ulicę Józefińską w XIII dzielnicy Podgórze, boczną ulicy Nadwiślańskiej.
Teresa Stanisławska-Adamczewska, Jan Adamczewski, Kraków, ulica imienia...
Przed śmiercią powiedział do swojego szambelana: Jestem spokojny. Nie zgadzam się z poetą, który napisał, że straszne jest przejście z tronu do trumny. Nie żałuję, że opuszczam tron. Moją jedyną troską jest to, że po tylu moich wysiłkach zostawiam niewielu szczęśliwych, a tylu niewdzięczników.
Został pochowany w Krypcie Cesarskiej pod Kościołem Kapucynów w Wiedniu. Na swoim grobie kazał napisać: Tu spoczywał Józef II, który przegrał we wszystkich swoich przedsięwzięciach.
kalendarium
1760 – został powołany do Rady Państwa
1764 III 27 – został wybrany na króla rzymskiego (czyli króla Nieniec, a zatem następcę tronu cesarskiego)
1765 IX 23 – Maria Teresa mianowała syna współwładcą w Austrii, Czechach i na Węgrzech
1766 - został naczelnym wodzem armii austriackiej
1769 – doprowadził do zajęcia Spisza
1772 – z jego inicjatywy Austria wzięła udział w I rozbiorze Polski
1773 – odbył podróż po zagrabiony polskich ziemiach
1785 VI 3 – wydał przywilej podnoszący Podgórze do godności wolnego miasta królewskiego
1880 – zamieniono część ulicy Żydowskiej na ulicę Józefa
1881 – zmieniono nazwę całej ulicy Żydowskiej na ulicę Józefa