Jan Radlica

Jan z Radliczyc

(? Radliczyce koło Kalisza – 12 I 1392 Kraków)

przyrodnik, lekarz, kanclerz koronny

rodzina

z rodziny drobnoszlacheckiej, herbu Korab, syn Michała i Krystyny

biogram

           Studiował na uniwersytecie paryskim i w Montpellier, uzyskując bakalaureat teologii i medycyny. Ciesząc się sławą wybitnego medyka przebywał na dworze króla Francji, Karola V Mądrego, a następnie jako nadworny lekarz na dworze Ludwika Andegaweńskiego, króla Węgier i Polski.
Był członkiem ustanowionego przez króla 4 - osobowego kolegium wielkorządców, działającego w imieniu króla podczas jego nieobecności w Polsce.
Należał do najbliższego otoczenia królowej Jadwigi po jej przybyciu do Polski, asystował jej koronacji w katedrze wawelskiej, w jego asyście przyjmował chrzest, sakrament małżeństwa i koronę polską Władysław Jagiełło.
           Uczestniczył w inicjatywie odnowienia Akademii Krakowskiej. Budował młyny, kupował i lokował wsie. Powiększył dobra biskupie między innymi o miasto i zamek Muszynę, dbał o rozwój liturgii, uposażył kaplicę Mansjonarzy w Katedrze Wawelskiej, w której został pochowany.

           Prawdopodobnie autor Practica brevis sanitatis conservandae.
           W XVI wieku prymas Jan Łaski ufundował nagrobek w Katedrze Wawelskiej, obecnie nieistniejący.

kalendarium

1361 - studiował we Francji w Paryżu, a następnie w Montpellier
1374 - mianowany kanonikiem krakowskim
1376 - zatrudniony na stanowisku lekarza nadwornego króla Ludwika Andegaweńskiego
1380 - został kanclerzem Królestwa Polskiego

1381 – archidiakon krakowski
1381 - 1384 - jeden z 4 wielkorządców Polski
1382 II 5 - został biskupem krakowskim
1382 - uczestniczył w fundacji królewskiej klasztoru paulinów w Częstochowie
1382 - 1384 - w okresie bezkrólewia odegrał ważną rolę, był zdecydowanym zwolennikiem polityki i rządów w Polsce Andegawenów oraz unii Polski i Litwy
1383 - wydał statuty dla kapituły krakowskiej będące uzupełnieniem wcześniej wydanych za biskupa Jana Grota w 1328 roku
1384 - witał w Krakowie królewnę Jadwigę i asystował przy jej koronacji
1384 - otrzymał od królowej według tradycji własnoręcznie przez nią wyhaftowany racjonał. Jest on zachowany do dziś i używany przez kolejnych biskupów krakowskich podczas najważniejszych uroczystości i nabożeństw
1386 - chrzcił kniaziów i bojarów wielkiego księcia litewskiego Jagiełły
1390 - wraz z królową Jadwigą Andegawenką fundował klasztor benedyktynów słowiańskich na Kleparzu w Krakowie

bibliografia:

Ks. Bolesław Przybyszewski, Krótki zarys dziejów diecezji krakowskiej, tom.1 Kraków 1989

Encyklopedia Krakowa, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa – Kraków 2000