Jan Isner

Esneri, Eysner, Hysneri, Hismeri

(około 1345 – 25 V 1411 Kraków)

teolog, pierwszy profesor teologii w Krakowie

biogram

           Studiował na uniwersytecie Kazimierzowskim, a następnie w Pradze. Po uzyskaniu tytułu doktora artium wykładał na wydziale sztuk wyzwolonych uniwersytetu w Pradze, studiując jednocześnie prawo, a następnie teologię pod kierunkiem Mateusza z Krakowa.

           Organizował studia teologiczne w odnowionym uniwersytecie, został profesorem na wydziale teologii Akademii Krakowskiej (wśród jego uczniów byli między innymi: Mikołaj Wigandi z Krakowa, Stanisław ze Skarbimierza, Mikołaj z Pyzdr, Mikołaj z Nysy). Swoje dochody przeznaczył na uposażenie studentów i profesorów, ufundował Bursę Ubogich (Bursa Isneri) dla niezamożnych studentów, zwłaszcza z Litwy i Rusi. Również przekazał tej Bursie swój księgozbiór (w Bibliotece Jagiellońskiej zachowały się rękopisy). Autor kazań, kwestii i dzieł teologicznych.

wybrane publikacje:

komentarz do Fizyki Arystotelesa

Expositio missae

kalendarium

1376 - uzyskał tytuł doktora artium

1382 – podjął studia teologii pod kierunkiem Mateusza z Krakowa

około 1392 - uzyskał licencjat teologii

1401 - 1411 - profesor na wydziale teologii Akademii Krakowskiej

1409 - ufundował na rogu ulic Wiślnej i Gołębiej Bursę Ubogich (Bursa Isneri)

źródła:

Włodzimierz Bielak, Przejawy devotio moderna w polskiej literaturze teologicznej pierwszej połowy XV wieku na przykładzie "Expositio missae" Jana Isnera, 2002

Encyklopedia Krakowa, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa – Kraków 2000