Hans Michael Frank
(23 V 1900 Karlsruhe - stracony 16 X 1946 Norymberga)
niemiecki funkcjonariusz narodowosocjalistyczny, z wykształcenia prawnik, zbrodniarz wojenny
rodzina
syn Karla, prawnika, syndyka firmy spożywczej, i Magdaleny, córki właściciela sklepu z towarami kolonialnymi
żona Brigitte Marie Herbst (1895 – 1959) urodzona w Forst , stenotypistka oraz handlarka futer
dzieci: Niklas, krytyk ojca, dziennikarz czasopisma „Stern”, autor książek poświęconych ojcu; Norman, Brigitte, Sigrid, Michael
biogram
Brał udział w Puczu Monachijskim. Pełnił funkcję ministra sprawiedliwości Bawarii oraz ministra stanu w rządzie Rzeszy. Został generalnym gubernatorem okupowanej części Polski, tzw. Generalnego Gubernatorstwa. Jego oficjalną rezydencją był Zamek na Wawelu oraz pałac w Krzeszowicach.
Był współtwórcą i realizatorem polityki eksterminacji Polaków i Żydów, niszczenia kultury, grabieży i dewastacji gospodarczej Polski. Był odpowiedzialny za zniszczenie Zamku Królewskiego w Warszawie, skąd na jego polecenie przewieziona do Krakowa i zmagazynowano dzieła sztuki, wywożone następnie do Niemiec.
Został skazany na śmierć przez Międzynarodowy Trybunał Wojskowy w Norymberdze i stracony.
Prowadzone przez niego pamiętniki (dziennik służbowy obejmujący w chwili aresztowania 38 tomów - po wojnie w wyniku podzielenia nieoprawionego skoroszytu na 2 części oraz uzupełnienia o odnalezione materiały w Krakowie rozszerzony do 40 tomów lub 11367 stron w tym 10774 strony właściwego tekstu oraz 593 strony skorowidzów), stanowiły materiał dowodowy na procesie.
wybrane prace
1956 – polskie wydanie t. 1 Dziennik Hansa Franka
kalendarium
1910 IX - podjął naukę w Gimnazjum im. Ks. Maksymiliana w Monachium
1912 - wstąpił do organizacji młodzieżowej Wehrkraftverein, dbającej o rozwój kondycji fizycznej poprzez sport i piesze wędrówki
1916 IX - 1917 VI - przebywał u matki w Pradze, gdzie mieszkał i pobierał prywatne lekcje
1918 III - powołano go do "wojennej pomocniczej służby pracy" w charakterze pracownika biura spółki węgla brunatnego
1918 VI 25 - został powołany do wojska, do służby w 1. Bawarskim Pułku Piechoty König (koszary w Marsfelde)
1918 IX 15 - zwolniony z wojska, nie brał udziału w walkach na froncie
1919 VII 15 - otrzymał świadectwo zdania wojennego egzaminu dojrzałości
1919 - 1923 - studiował prawo i ekonomię polityczną na uniwersytecie w Kilonii i Monachium
1919 - wstąpił do Niemieckiej Partii Robotników (Deutsche Arbeiterpartei, skrót: DAP) i zapisał się do SA (Die Sturmabteilungen der NSDAP, Oddziały Szturmowe NSDAP)
1923 - wziął udział jako kawalerzysta SA w nieudanym puczu monachijskim
1924 - doktoryzował się w Kilonii
1925 IV 2 - poślubił 29 letnią Brigitte Marie Herbst
1925 - został doradcą prawnym Adolfa Hitlera
1927 - został adwokatem w Monachium, równolegle pracując jako asystent na politechnice monachijskiej
1926 - wstąpił do NSDAP, jednak wkrótce z niej wystąpił
1927 - ponownie wstąpił do NSDAP, został jej głównym prawnikiem
1928 - był założycielem Narodowosocjalistycznego Związku Prawników
1929 - 1942 - pełnił funkcję kierownika urzędu prawnego NSDAP
1930 - 1945 - w parlamencie (Reichstag) pełnił funkcję posła z ramienia NSDAP
1933 I 30 - został ministrem sprawiedliwości Bawarii i stanu w rządzie Rzeszy
1933 VI 1 - powołał "niemiecki front prawa" (Deutsche Rechtsfront), zrzeszający prawników zawodowych, sędziów, prokuratorów oraz adwokatów
1934 - 1941 - założył Akademię Prawa Niemieckiego i był jej prezesem
1934 XII - został przez Hitlera powołany do gabinetu ministrów Rzeszy w charakterze ministra bez teki
1936 - odwiedził Włochy, gdzie wygłosił odczyt o ustawodawstwie i narodowosocjalistycznym wymiarze sprawiedliwości
1936 – otrzymał tytuł „wodza prawa w Rzeszy” (Reichsrechtsfϋhrer)
1939 IX 15 - został mianowany szefem wyższego zarządu cywilnego okupowanych ziem polskich przy naczelnym dowództwie Wehrmachtu Wschód
1939 X 12 - został mianowany generalnym gubernatorem na okupowanych terenach Polski
1939 X 25 - objął urząd generalnego gubernatora
1939 X 31 - wydał rozporządzenia, określające politykę kulturalną wobec Polaków, utrzymanie szkolnictwa na poziomie szkoły powszechnej oraz 2- i 3-letniego szkolnictwa zawodowego
1939 XII 16 - wydał rozporządzenie o konfiskacie dzieł sztuki w GG (gromadzono je w gmachu BJ, w 1943 roku przeniesiono na Wawel)
1940 II 25 - nakazał zamknięcie Katedry na Wawelu
1940 IV 12 - zapowiedział wysiedlanie Żydów z Krakowa
1940 IV 20 - powołał Instytut Pracy Niemieckiej na Wschodzie z siedzibą w Collegium Maius
1940 V 16 - przekazał Instytutowi w zarząd powierniczy Bibliotekę Jagiellońską (jej wyższy personel składał się odtąd z Niemców, zarządzających częścią księgozbioru uznaną za wartościową i przydatną w pracy Instytutu, resztą zbiorów administrowali pod niemieckim nadzorem polscy urzędnicy)
1940 V 18 - na jego rozkaz przekazano z Wawelu do Malborka kopie chorągwi krzyżackich zdobytych pod Grunwaldem
1940 VI 18 - wydał rozporządzenie w sprawie zamknięcia szkół wyższych i PAU
1940 VIII 16 i 23 - na jego polecenie wywieziono do rezydencji w Krzeszowicach rośliny z Ogrodu Botanicznego
1940 IX 1 - podejmował na Wawelu J. Goebbelsa
1940 X 13 - powołał powstanie gett dla ludności żydowskiej
1941 III 31 - zakazał działalności związków religijnych, urządzania w lokalach i na ulicach przedstawień muzycznych i teatralnych
1941 XII 16 – na posiedzeniu rządu GG opowiedział się za całkowitą likwidacją Żydów w Krakowie
1942 VIII 24 - złożył dymisję (odrzucona przez Hitlera)
1943 X 27 - otworzył w nowym gmachu BJ Muzeum F. Chopina
1943 II 4 - zarządził trzydniową żałobę z powodu klęski armii niemieckiej pod Stalingradem
1943 VII 23 - powołał Zrzeszenie Kulturalne, które miało się zajmować popieraniem życia kulturalnego Niemców w Krakowie i w GG
1943 XI 14 - zainaugurował na Wawelu Dni Kultury w GG
1944 I 29 - żołnierze Armii Krajowej z oddziału "Błyskawica", dokonali na niego nieudanego zamachu, gdy jechał pod eskortą pociągiem do Lwowa. Zamach miał miejsce na stacji kolejowej Czarna Tarnowska, w akcji zginęło 17 Niemców jadących w pociągu
1944 III 16 - powołał teatr polski, zwany Teatrem Ludowym miasta Krakowa
1944 X 28 - w wywiadzie opublikowanym w "Krakauer Zeitung" zadeklarował możliwość współpracy między Niemcami i Polakami, czego początek miało stanowić powołanie przedstawicieli ludności polskiej przy każdym starostwie GG, gubernatorze i rządzie
1945 I 17 - wyjechał z Krakowa na Śląsk, a następnie do Bawarii
1945 V 4 - został aresztowany przez porucznika wywiadu wojskowego USA Waltera Steina, przy czym dobrowolnie przekazał swój dziennik służbowy