Stanisław Duniecki

(25 XI 1839 Lwów – 16 XII 1870 Wenecja, Włochy)

kompozytor i dyrygent

rodzina

syn Józefa i Klementyny Głogowskiej

biogram

           Początkowo uczył się gry na fortepianie i kompozycji u Josepha Christopha Kesslera we Lwowie, następnie studiował w konserwatorium lipskim, w Wiedniu, Brukseli i w Paryżu.
           Powrócił do kraju, został kapelmistrzem w Czerniowcach i we Lwowie, gdzie wystawił z wielkim sukcesem swoją najlepszą operę komiczną Paziowie królowej Marysieńki, którą grano także w Wiedniu i Krakowie. W Krakowie w roli pazia Stefana występowała Helena Modrzejewska. W Krakowie jako kapelmistrz orkiestry teatralnej reaktywował scenę operową, wystawiał między innymi dzieła Moniuszki oraz utwory własne.

           Komponował przede wszystkim opery komiczne, operetki i wodewile, nawiązując do utworów Rossiniego i Offenbacha. Napisał muzykę do wielu poezji A. Mickiewicza, J.B. Zaleskiego i Heinego. Na wyróżnienie zasługują także Chochliki, Nędznicy W. Hugo, Zemsta Stasi i Odaliski.

          Pisał również artykuły o tematyce muzycznej dla tygodnika „Kłosy” w Warszawie i „Kalinka” w Krakowie.
          Dla ratowania zdrowia wyjechał za granicę, przebywał w Rumunii, Meranie, Tyrolu, w końcu osiadł w Wenecji. Przedwczesna śmierć z powodu gruźlicy nie pozwoliła mu na dokończenie słowiańskiej opery dramatycznej Igor.

           Był jednym z najzdolniejszych kompozytorów polskich 2 połowy XIX wieku.

wybrane kompozycje:
1858 - Symfonia
1859 - operetka Korylla
1862 - pieśń Wiośnianki
1864 - opera komiczna Paziowie królowej Marysieńki
1865 - opera komiczna Dożynki czyli Pierwsze wrażenia
1866 - operetka Odaliski

kalendarium

1854 - 1858 – przebywał na studiach w Lipsku

1859 – uzupełniał studia w Wiedniu, następnie u Françoisa-Josepha Fétisa w Brukseli i Hectora Berlioza w Paryżu
1863 - objął posadę kapelmistrza w Czerniowcach
1864 - został kapelmistrzem Opery we Lwowie

1865 – wystawił w Krakowie operę Paziowie króla Zygmunta z udziałem Heleny Modrzejewskiej
1865 - bez powodzenia starał się wystawić operę Paziowie królowej Marysieńki w Teatrze Wielkim w Warszawie
1865 X 7 - objął funkcję dyrygenta teatralnego w Krakowie

1865 X 29 – wystawił Dożynki czyli pierwsze wrażenia

1866 – osiadł w Krakowie

1866 I 9 – wystawił Odaliski

1866 IV 24 – wystawił operę komiczną Pokusa
1866 XI 29 - wystawił w Operze krakowskiej Halkę Moniuszki z udziałem Marii Gruszczyńskiej

1866 XII 29 – wystawił Halkę w obecności kompozytora

1867 I 18 – wystawił Verbum nobile Moniuszki

1867 – dla ratowania zdrowia wyjechał za granicę

źródła:

Józef Władysław Reiss, Najpiękniejsza ze wszystkich jest muzyka polska: szkic historycznego rozwoju. Polskie Wydawnictwo Muzyczne 1984