Stanisław Dobrzański
Nowacki, Stach
(10 III 1847 Lwów – 16 XI 1880 Lwów)
komediopisarz, aktor, reżyser, dyrektor teatrów
rodzina
syn dyrektora polskiego teatru we Lwowie Jana Dobrzańskiego i Karoliny Smochowskiej, jego siostrą była Adela (1840 - 1895), której mężem był Włodzimierz Bańkowski
biogram
Za udział w powstaniu styczniowym został uwięziony w Königstein. Był słuchaczem nadzwyczajnym Uniwersytetu Lwowskiego. Był dyrektorem teatrów w Poznaniu i Lwowie oraz reżyserem i aktorem grającym w polskich teatrach: krakowskich, poznańskich i lwowskich. Pracował u boku ojca jako reżyser i kierownik artystyczny w teatrze we Lwowie.
Jeden z najbardziej popularnych autorów teatralnych XIX wieku. Pisał przede wszystkim farsy, z których najbardziej znana to Żołnierz królowej Madagaskaru, którą Julian Tuwim przepisał i uzupełnił o teksty piosenek (autorem muzyki był Tadeusz Sygietyński). Był również tłumaczem sztuk francuskich.
Pochowany został na cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.
wybrane prace:
1872 – Podejrzana osoba
1879 – Żołnierz królowej Madagaskaru
1880 – Złoty cielec, Wujaszek Alfonsa
kalendarium
1865 – został redaktorem czasopisma satyrycznego „Sowizdrzał”
1866 – rozpoczął występy między innymi w zespole M. Sztengla
1867 – rozpoczął pracę w redakcji „Gazety Narodowej”
1871/1872 – dyrektor teatru w Poznaniu
1872/1873 – reżyser teatru lwowskiego
1873/1874 – członek dyrekcji teatru lwowskiego
1875 – 1879 – kierownik artystyczny tego teatru
źródła:
Henryk Markiewicz: Pozytywizm, Warszawa 2008
Edward Webersfeld, Teatr Miejski we Lwowie za dyrekcji Ludwika Hellera. 1906-1918, Lwów 1917