Jan Paweł Cellari

(? – 1664)

wojskowy

rodzina

z rodziny Cellarich

syn Pawła i Anny

brat Andrzeja

poślubił: Elżbieta Anna Ostromiączka, prawdopodobnie wdowa po Sarnockim (Czarnowskim)

dzieci:

córka, poślubiła Budkiewicza herbu Trzaska

syn, przeniósł się na Litwę i tam założył rodzinę

biogram

           Zaczął działalność publiczną jako burgrabia myślenicki i krakowski, potem wybrał karierę wojskową, służył w armiach cudzoziemskich, następnie walczył w wojnach z Kozakami, Szwedami i Moskalami. Był komendantem załogi fortecznej w klasztorze na Jasnej Górze, uczestniczył w walkach o Warszawę, walczył przeciw Szwedom o Toruń, został mianowany komendantem twierdzy toruńskiej.

           Brał udział w wojnie polsko – rosyjskiej, następnie został komendantem garnizonu krakowskiego. Oszczędzał nieco rodzinny Kraków, ale ściągał daniny z Kleparza i Kazimierza (mieszkańcy musieli się co tydzień opłacać), co spowodowało skargi i odwoływanie się do króla, który nakazał ograniczenie i równomierne rozłożenie ciężarów.

           Zmarł wiosną podczas wyprawy wojennej przeciw Rosji.

kalendarium

1617 – 1642 – był radnym miejskim

1633 – król Władysław IV nadał mu tytuł Rycerza Złotej Ostrogi

1649 – został burgrabią myślenickim

1649 – 1651 – był burgrabią krakowskim

1654 – od cesarza otrzymał tytuł hrabiego

1654 i 1657 – był komendantem załogi w klasztorze na Jasnej Górze

1655 – pełnił obowiązki wójta w Pcimiu i organizował włościan miejscowych do walki ze Szwedami

1657 – został pułkownikiem

1658 – w stopniu generał - majora infanterii brał udział w oblężeniu Torunia

1658 – został oskarżony o zdradę kraju, udowodnił jednak przy pomocy świadków, że żyto, które przywoził z Prądnika i gromadził w swojej kamienicy przy ulicy Brackiej przeznaczał dla siebie, a nie dla Szwedów

1659 – został mianowany komendantem garnizonu toruńskiego

1660 X – odbierał kapitulację wojsk rosyjskich pod Słobodyszem

1662 II 20 – król Jan Kazimierz nadał Janowi Pawłowi i Andrzejowi w nagrodę za zasługi wojenne indygenat polski

1663 III – został komendantem garnizonu krakowskiego

1663 VI 15 – otrzymał interwencyjne pismo od króla Jana Kazimierza w sprawie skarg mieszczan

1663 VII 4 – zażądał od mieszczan aby żywiła swoim kosztem załogę lub dali na jej utrzymanie 2 800 złp, rada miejska uchwaliła złożenie wymaganej sumy