Teofila Certowicz

Czertowicz

(22 V 1862 Bryckie, Ukraina – 21 IX 1918 Warszawa)

rzeźbiarka

rodzina

herbu Lubicz

córka Władysława, uczestnika powstania styczniowego, i Henryki z Kuczalskich

siostra:

Józefy, żona Artura Gruszeckiego, pisarza

Anieli, żona Leona Rogozińskiego, rolnika i działacza społecznego

biogram

           Urodziła się na Kresach, początkowo uczyła się rzeźby u M. Guyskiego w Krakowie, następnie w Paryżu u H. Betraux, R.S. Marceau, A. Mercie, H. Chapu.

           Po powrocie do kraju zamieszkała w Krakowie. Tworzyła głównie portrety (między innymi J. Matejki, A. Federowicza, M. Pawlikowskiego, H. Sienkiewicza), prace o tematyce religijnej oraz alegoryczno – symboliczne. Była autorką epitafium ks. A. Kordeckiego w kościele Paulinów, a także obelisków, lamp i orłów zdobiących sadzawkę św. Stanisława na Skałce. Była osobowością wybitną, a jej twórczość rzeźbiarską charakteryzują profesjonalne umiejętności i duża wrażliwość.

           Poza własną twórczością zajmowała się też działalnością pedagogiczną, prowadziła założoną przez siebie Szkołę Sztuk Pięknych dla Kobiet, gdzie rysunek i malarstwo wykładali Włodzimierz Tetmajer i Jacek Malczewski. Należała do Towarzystwa Miłośników Historii i Zabytków Krakowa, byłą przewodnicząca Koła Artystek Polskich w Krakowie.

           Przeniosła się do Warszawy i wstąpiła do Zgromadzenia Panien Kanoniczek. Oddała się działalności filantropijnej, a swój majątek przeznaczyła na internat dla chłopców.

           W Muzeum Narodowym w Krakowie znajdują się jej rzeźby wykonane w marmurze: Chrystus, Morfeusz i Św. Cecylia. Dzieła swoje wystawiała w Berlinie, Paryżu i Wiedniu.

           Pochowana na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

wybrane prace

1889 - Morfeusz

1901 - Dobry pasterz

1902 – epitafium ks. Augustyna Kordeckiego w kościele Paulinów na Skałce

kalendarium

1881 – rozpoczęła naukę rzeźby u M. Guyskiego w Krakowie

1882 - 1883 – pogłębiała umiejętności w Paryżu

1893 – 1904 - mieszkała w Krakowie

1897 II 25 – otworzyła w Krakowie pierwszą szkołę artystyczną dla kobiet

1897 - 1902 - prowadziła założoną przez siebie Szkołę Sztuk Pięknych dla Kobiet

1901 - 1905 – była członkiem TMHiZK

1902 i 1903 – pełniła funkcję przewodniczącej Koła Artystek Polskich w Krakowie

1903 XI 9 – Henryk Sienkiewicz zapraszał ją na partyjkę winta w towarzystwie między innymi swojej siostry Heleny oraz Marii Babskiej

1904 – zamieszkała w Warszawie