Teofila Certowicz
Czertowicz
(22 V 1862 Bryckie, Ukraina – 21 IX 1918 Warszawa)
rzeźbiarka
rodzina
herbu Lubicz
córka Władysława, uczestnika powstania styczniowego, i Henryki z Kuczalskich
siostra:
Józefy, żona Artura Gruszeckiego, pisarza
Anieli, żona Leona Rogozińskiego, rolnika i działacza społecznego
biogram
Urodziła się na Kresach, początkowo uczyła się rzeźby u M. Guyskiego w Krakowie, następnie w Paryżu u H. Betraux, R.S. Marceau, A. Mercie, H. Chapu.
Po powrocie do kraju zamieszkała w Krakowie. Tworzyła głównie portrety (między innymi J. Matejki, A. Federowicza, M. Pawlikowskiego, H. Sienkiewicza), prace o tematyce religijnej oraz alegoryczno – symboliczne. Była autorką epitafium ks. A. Kordeckiego w kościele Paulinów, a także obelisków, lamp i orłów zdobiących sadzawkę św. Stanisława na Skałce. Była osobowością wybitną, a jej twórczość rzeźbiarską charakteryzują profesjonalne umiejętności i duża wrażliwość.
Poza własną twórczością zajmowała się też działalnością pedagogiczną, prowadziła założoną przez siebie Szkołę Sztuk Pięknych dla Kobiet, gdzie rysunek i malarstwo wykładali Włodzimierz Tetmajer i Jacek Malczewski. Należała do Towarzystwa Miłośników Historii i Zabytków Krakowa, byłą przewodnicząca Koła Artystek Polskich w Krakowie.
Przeniosła się do Warszawy i wstąpiła do Zgromadzenia Panien Kanoniczek. Oddała się działalności filantropijnej, a swój majątek przeznaczyła na internat dla chłopców.
W Muzeum Narodowym w Krakowie znajdują się jej rzeźby wykonane w marmurze: Chrystus, Morfeusz i Św. Cecylia. Dzieła swoje wystawiała w Berlinie, Paryżu i Wiedniu.
Pochowana na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
wybrane prace
1889 - Morfeusz
1901 - Dobry pasterz
1902 – epitafium ks. Augustyna Kordeckiego w kościele Paulinów na Skałce
kalendarium
1881 – rozpoczęła naukę rzeźby u M. Guyskiego w Krakowie
1882 - 1883 – pogłębiała umiejętności w Paryżu
1893 – 1904 - mieszkała w Krakowie
1897 II 25 – otworzyła w Krakowie pierwszą szkołę artystyczną dla kobiet
1897 - 1902 - prowadziła założoną przez siebie Szkołę Sztuk Pięknych dla Kobiet
1901 - 1905 – była członkiem TMHiZK
1902 i 1903 – pełniła funkcję przewodniczącej Koła Artystek Polskich w Krakowie
1903 XI 9 – Henryk Sienkiewicz zapraszał ją na partyjkę winta w towarzystwie między innymi swojej siostry Heleny oraz Marii Babskiej
1904 – zamieszkała w Warszawie