Edward Józef Chodzicki
(24 września 1897 Tarnów – 21 kwietnia 1978 Barwałd)
leśnik, botanik, gleboznawca
rodzina
herbu Kościesza
syn Władysława i Marii z domu Müldner de Mülheim
w 1939 roku w Warszawie poślubił Janinę Ozimińską
biogram
Uczestnik I wojny w armii austriackiej, porucznik Wojska Polskiego i uczestnik wojny polsko-sowieckiej.
Studia leśne rozpoczął w Wiedniu zakończył w Warszawie na SGGW. Po studiach został asystentem i wykładowcą hodowli lasu SGGW, odbył staż naukowy w Eberswalde i Zurychu, mianowany profesorem nadzwyczajnym i kierownikiem Katedry Leśnictwa UJ. Został pierwszym kierownikiem Arboretum w Rogowie. Był gorącym orędownikiem budowy toru saneczkowego na stokach Góry Parkowej w Krynicy, jego ideą było harmonijne wtopienie terenów sportowych w zieleń.
Został wraz z innymi uczonymi aresztowany w Sonderaktion Krakau, osadzono go w więzieniu Montelupich, przeniesiony następnie do koszar przy ulicy Mazowieckiej i przewieziony do więzienia we Wrocławiu. Osadzony w obozie koncentracyjnym w Sachsenhausen. Ciężko chory, po interwencji naukowców szwedzkich został zwolniony z obozu.
Po wojnie wrócił na swoje stanowisko na Uniwersytecie został profesorem UJ i kierownikiem Katedry Szczegółowej Hodowli Lasu, następnie profesorem Wyższej Szkoły Rolniczej (WSR). Zasłużony dla nowoczesnej hodowli lasu, prowadził pionierskie badania gleboznawcze i typologiczne, wprowadził system klasyfikacyjny siedliskowych typów lasu, organizował i urządzał arboreta w Lesie Wolskim i w Krakowie.
Był członkiem honorowym Komitetu Nauk Leśnych PAN, zasłużonym działaczem Polskiego Towarzystwa Leśnego, odznaczony Złotą Odznaka Honorową PTL, Kawaler Orderu Odrodzenia Polski.
W Krakowie mieszkał przy ul. Łokietka 1, m. 4.
Pochowany na cmentarzu Rakowickim (Kwatera IX, rząd północny, miejsce 23).
wybrane publikacje:
1937 – Rola lasu w obronności państwa
1956 – Przebudowa lasów karpackich w Polsce
1963 - Regionalizacja przyrodniczo-leśna Polski w nowym ujęciu
kalendarium
1923 – ukończył Wydział Leśny SGGW
1923–1927 – asystent na Wydziale Leśnym SGGW
1925 – w arboretum (60 ha) w Rogowie założył pierwszą powierzchnię doświadczalną, na której posadził daglezję zieloną, dziś są to najwyższe w okolicy Rogowa drzewa (ponad 36 metrów wysokości)
1927 – sporządził pierwszy plan zagospodarowania kompleksu leśnego Huzary w Krynicy
1931 – obronił doktorat
1933 – uzyskał habilitację
1937 - jako profesor nadzwyczajny i kierownikiem Katedry Leśnictwa zatrudniony na UJ
1939 XI 6 - aresztowany w Sonderaktion Krakau
1940 II 8 – zwolniony z obozu, po powrocie do Krakowa zatrudniony w Instytucie Leśnictwa
1946 VII 1 – kierownik Katedry Ogólnej i Szczegółowej Hodowli Lasu
1946 – współzałożyciel Polskiego Naukowego Towarzystwa Leśnego z siedzibą w Warszawie
1948-1951 – kierownik fili Lasów Górskich i Zakładu Gleboznawstwa Instytut Badawczego Leśnictwa w Krakowie
1951 – członek Towarzystwa Naukowego Warszawskiego
1954 VII 1 – jego Katedrę rozwiązano
1956-1963 – pracownik Zakładu Badań Leśnych PAN
1958 VII 19 – odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
1964–1967 – kierował Katedrą Ogólnej Hodowli Lasu WSR
1967 – członek honorowy Towarzystwa Przyjaciół Lasu
1967 – przeszedł na emeryturę
1969 – Złota Odznaka „Za Pracę Społeczną dla miasta Krakowa”
1976 – odznaka „Zasłużony dla Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego”
źródła:
Mała encyklopedia leśna, 1980
Maria Jadwiga Minakowska, Wielka genealogia Minakowskiej (Wielcy.pl), wydanie z 20.01.2024
Informator Nauki Polskiej, Warszawa 1973
Małgorzata Przeniosło, Marek Przeniosło, Słownik biograficzny profesorów Drugiej Rzeczypospolitej, Kielce 2022
A. Śródka, P. Szczawiński, Biogramy uczonych polskich, Wrocław 1983