Kazimierz Bartoszewicz

(19 XI 1852 Warszawa – 20 I 1930 Kraków)

historyk, publicysta, satyryk, księgarz, redaktor

rodzina

syn Juliana (1821 - 1870), historyka, i Kazimiery z Zapałowskich

rodzeństwo: Władysław (1855 – 1855); Stanisław Jan; Zofia Teresa; Teresa, mąż Czesław Julian Kalinowski

poślubił 25 V 1878 w Krakowie Amalię Gebhardt

dzieci: Kazimierz Władysław (1886 – 1919), publicysta

biogram

           W Warszawie ukończył gimnazjum, studiował następnie prawo i historię na UJ. Związał się na stałe z Krakowem, został właścicielem księgarni wydawniczej przejętej po A. Dygasińskim.
           Zgromadzone zasoby materialne pozwoliły mu na swobodną działalność publicystyczną, społeczną i polityczną. Zajął się dziennikarstwem, opublikował około tysiąca notatek i felietonów w pismach galicyjskich i warszawskich, między innymi w „Nowej Reformie”, „Głosie Narodu”, „Kurierze Krakowskim” i „Kurierze Polskim”. Autor licznych rozpraw literackich i szkiców z historii literatury polskiej (o Józefie Łukaszewiczu, Antonim Czajkowskim, Janie Kochanowskim). Największym powodzeniem cieszyły się jego „Kroniki” przez długie lata drukowane w krakowskich pismach.
           Prowadząc księgarnię nakładową wydał zbiory najwybitniejszych polskich poetów (był wydawcą J. Kochanowskiego, I. Krasickiego, J. Słowackiego oraz antologii humoru i satyry Perły humoru polskiego i Ksiąg humoru polskiego.
           Był wydawcą i redaktorem wielu pism krakowskich, między innymi „Diabła”, „Harapa”, „Ananasa”, „Szkiców Społecznych i Literackich”, „Kuriera”, „Przeglądu Literackiego i Artystycznego”. Związany z obozem demokratów galicyjskich walczył satyrą ze „stańczykami” i socjalistami. Był długoletnim członkiem Rady m. Krakowa.
           Bibliotekę po ojcu Julianie i swoje zbiory (obrazy, autografy, pisma) zapisał w spadku Miejskiej Bibliotece Publicznej w Łodzi dając początek Muzeum Miejskiemu Historii i Sztuki im. J. i K. Bartoszewiczów.
           Pochowany na Cmentarzu Rakowickim.

wybrane publikacje:

1882 - Małpa-człowiek, nieznana satyra z początku XVIII wieku
1882 - 1883 - wydał t. 1 - 4 Dzieł J. Kochanowskiego
1883 - Życie Jana Kochanowskiego
1884 - 1892 - t. 1 - 3 Perły humoru polskiego
1885 - Zapiski Tymoteusza Lipińskiego
1889 - Polityka galicyjska
1891 - 2 tomy Księga pamiątkowa Konstytucji 3 maja
1893 - X. Paweł Rzewuski, biskup sufragan warszawski
1895 - 1896 - 2 tomy Rok 1863. Historya na usługach ludzi i stronnictw
1901 - Bartosza Paprockiego; Dziesięcioro przykazania mężowo (razem z Kwestionariuszem małżeńskim)
1893 - Lenartowicziana
1896 - Listy rosyjskie
1902 - Rzeczpospolita babińska
1902 - Michał Bałucki
1906 - Konstytucya 3 maja
1909 - Dzieje insurekcyi Kościuszkowskiej
1913 - Wojna żydowska w r. 1859
1914 - Odrodzenie Polski za Stanisława Augusta
1914 - Muza margrabiego (Egerya Wielopolskiego)
1914 - Przyjaciel księcia Józefa
1914 - Tadeusz Ogiński, wojewoda trocki i Jego pamiętnik
1916 - Utworzenie Królestwa Kongresowego
1928 - Radziwiłłowie

kalendarium

1867 - debiutował na łamach „Zorzy” i „Kuriera Świątecznego”
1874 - ukończył historię na UJ
1875 - 1876 - był redaktorem „Szkiców Społecznych i Literackich"
1875 - 1878 - był redaktorem „Diabła”

1876 I 7 - ukazał się pierwszy numer czasopisma satyrycznego "Harap" redagowanego przez niego

1879 - 1892 - był właścicielem księgarni wydawniczej

1822 – zaczął prowadzić księgarnię pod własnym nazwiskiem
1882 - 1885 - redagował "Przegląd Literacki i Artystyczny"
1885 - 1892 - redagował "Ananasa"
1888 - 1889 - redagował "Kurier Krakowski"
1896 - 1899 - redagował "Przegląd Literacki"

1903 – 1906 – jako felietonista „Gońca” pracował w Warszawie

źródła:

Marek Jerzy Minakowski, Wielka genealogia Minakowskiego (Wielcy.pl), wydanie z 01.01.2018

Wielka ilustrowana encyklopedia Gutenberga (1928-1934)

Ilustrowana encyklopedia Trzaski, Everta i Michalskiego

Encyklopedia Krakowa, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa – Kraków 2000