Fernand Paul Braudel
(24 sierpnia 1902 Luméville-en-Ornois – 27 listopada 1984 Cluses)
francuski historyk
biogram
Po ukończeniu studiów na Sorbonie pracował jako nauczyciel licealny, między innymi w Algierze.
Historyk czasów nowożytnych, przedstawiciel szkoły syntezy historycznej Annales. Uzyskał 11 doktoratów honoris causa oraz członkostwo w 11 akademiach nauk (w tym PAN). W swoich badaniach koncentrował się na przemianach gospodarczych i społecznych XV - XVIII wieku. Znane jest jego rozróżnienie typów chronologicznej rzeczywistości, jaką zajmuje się historia, między innymi pojęcie tzw. długiego trwania - historia operująca miarą stuleci, badająca wielkie struktury społeczne.
Francuski polityk i ekonomista Jacques Attali zgłosił go do Nagrody Nobla w dziedzinie ekonomii, nagrody tej jednak nie otrzymał.
wybrane publikacje:
1949 - La Méditerranée et le Monde Méditerranéen a l'époque de Philippe II , (1976 - 1977 Morze Śródziemne i świat śródziemnomorski w epoce Filipa II
1969 - Ecrits sur l'Histoire, (1971 Historia i trwanie
1979 - Civilisation matérielle, économie et capitalisme, XVe-XVIIIe siecle, 1992 Kultura materialna, gospodarka i kapitalizm XV-XVIII wiek
1985 - La Dynamique du Capitalisme
1986 - L'Identité de la France
1987 - Grammaire des civilisations, 2006 Gramatyka cywilizacji
1989 - Le Modèle Italien
kalendarium
1922 – ukończył studia na Sorbonie
1935–1937 – wykładał na uniwersytecie w São Paulo
1937 - profesor w École Pratique des Hautes Études
1946 – współredaktor pisma „Annales d’Histoire Economique et Sociale”
1949 – profesor w Collège de France w Paryżu
1956–1977 – kierował sekcją VI poświęconą naukom ekonomicznym w École Pratique des Hautes Études, która z czasem przekształciła się w osobną placówkę - École des Hautes Études en Sciences Sociales
1957 X 10 - wygłosił wykład na UJ
1962 – członek PAN
1963 – kierował także fundacją Maison des Sciences de l’Homme