literatura

Boga miłował we wszystkim i ponad wszystko i (…) z głębi serca kochał swoich jak ojciec synów.

           (Gall Anonim, Kronika polska, ks. I. Wrocław 1982)

Nie był i Bolesław wzorem cnót. Potrafił dopuszczać się okrucieństw i gwałtów(...). Jednak musiało być w tym człowieku coś niezwykłego, prawdziwa wielkość ducha, skoro sprzyjali mu Wojciech i Bruno, bohaterowie, którzy wierność idei umieli przypłacić życiem.

           (Paweł Jasienica, Polska Piastów, PIW, Warszawa 1974)

Był Bolesław wielki i ciężki, że ledwie na koniu mógł usiedzieć, ale bystrego umysłu.

           (notatka ruskiego kronikarza) 

Bolesław Chrobry dzieło ojcowe,
Chlubnie do końca prowadzi.
Dwakroć Kijowian gromi na głowę,
Z Pomorzem kończy najgładziej.
Graniczne słupy od rzeki Sali
Po Dniepru stawia aż tonie;
Pierwszy to z władców, co najwspanialej,
W królewskiej błyszczy koronie.

           Władysław Bełza Dawni królowie tej ziemi

Bibliografia

Balzer Oswald, Genealogia Piastów, Kraków, 2005

S. Zakrzewski, Bolesław Chrobry Wielki, Lwów 1925

A.F. Grabski, Bolesław Chrobry 967 – 1025, Warszawa 1970