Dzisiejsza data:

Wojciech Bednarski

(12 stycznia 1841 Kunice koło Gdowa – 23 lutego 1914 Kraków)

nauczyciel, społecznik, radny Podgórza

rodzina

urodził się w rodzinie chłopskiej, syn Jana i Katarzyny z domu Kasprzyk

poślubił Julię z Adamskich

dzieci:

Tadeusz (1868–1932), doktor praw 

Adam (1869–1941), okulista, profesor Uniwersytetu Lwowskiego 

Kazimierz (1872–1879) 

Zofia (1881–1896) 

biogram

           Został nauczycielem, osiedlił się w Podgórzu, został powołany na stanowisko kierownika pierwszej w mieście Podgórzu Szkoły Ludowej (obecnie im. T. Kościuszki, ul. Krzemionki 11). Był długoletnim członkiem Rady miasta Podgórza, zorganizował w Podgórzu Towarzystwo Wzajemnej Pomocy „Rodzina”, Stowarzyszenie Pożyczkowo-Oszczędnościowe „Wzajemna Pomoc”, zainicjował powstanie Towarzystwa Upiększania miasta Podgórza oraz był aktywnym członkiem wielu innych Podgórskich instytucji społecznych. 

           Jako zdeklarowany patriota Wolnego Królewskiego Miasta Podgórza, był nieprzejednanym przeciwnikiem wysuniętego przez prezydenta Juliusza Lea projektu przyłączenia tej prawobrzeżnej aglomeracji do Krakowa.

           Był częściowo fundatorem (tylko do 1890 roku, a więc na sześć lat przed otwarciem parku, z własnych funduszy wydatkował 734 złr. na zakupy drzew, kwiatów, opłacenie robotników, budowę altany i ławek) i inicjatorem utworzenia w dawnym kamieniołomie na Krzemionkach parku miejskiego, będącego miejscem wypoczynku i rekreacji dla mieszkańców. W parku rośnie ponad sto gatunków drzew, Aleję Okrężną wyznaczają jesiony, Aleję Cienistą tworzą rzędy klonu pospolitego, Mała Promenada jest aleją topól białych i czarnych. Przy wejściu do parku od strony ulicy Parkowej po prawej stronie znajduje się neobarokowy Domek Ogrodnika, zbudowany na początku XX wieku według projektu Jana Rzymkowskiego. W Parku znajdują się zachowane do dziś fragmenty kleszczowo-bastionowych umocnień ziemnych z XVIII wieku.

           Pochowany w rodzinnym grobowcu na Starym Cmentarzu Podgórskim. 

Autor: dr Tadeusz Zygmunt Bednarski:

           Miał coś majestatycznego w samej posturze i w każdym geście. (...) Rozmiłowany w poezji, a zwłaszcza w utworach Juliusza Słowackiego. (...) Łączył w sobie naturę romantyka z naturą praktyka-fizjokraty. Światła praca na roli wydawała mu się najefektywniejsza, a równocześnie kształcąca umysł i charakter. I to właśnie kształcenie umysłów i charakterów – przez pryzmat miłości do natury – uznał za swe życiowe powołanie. (...) Jako zagorzały obywatel Podgórza, odrębnego miasta, które wcześniej niż Kraków miało prąd, po wcieleniu go do Krakowa na znak protestu chodził tylko do połowy mostu.

źródło: Rita Pagacz-Moczarska, Czterech znanych pradziadków, „Alma Mater”, nr 101, marzec 2008, s. 37

wybrane publikacje:

1871 - Pogadanki gospodarskie wydane w Krakowie w Drukarni Władysława Jaworskiego

w rękopisie Historia szkół ludowych w Podgórzu

kalendarium

1865 – osiedlił się w Podgórzu i podjął pracę nauczyciela szkoły ludowej

1869 XI – Rada Szkolna Krajowa we Lwowie, na wniosek Rady Gminy m. Podgórza powołała go na kierownika jedynej w Podgórzu Szkoły Ludowej 

1869-1894 - kierownik szkoły ludowej w Podgórzu  

1875 – brał udział w trzydniowej konferencji nauczycieli szkół ludowych krakowskiego okręgu szkolnego, odbywającej się w sali Muzeum Przemysłowo–Technicznego i wszedł do wydziału wykonawczego tej konferencji 

1875–1876 – przewodniczył istniejącemu od 1868 roku Kółku Pedagogicznemu w Podgórzu

1877 – przewodniczył komisji redagującej program nauczania historii powszechnej dla każdej klasy szkoły pospolitej

1893 – zorganizował Towarzystwo Upiększania m. Podgórza

1884 VIII – został członkiem Rady Miejskiej Podgórza

1884 – zorganizował Towarzystwo Wzajemnej Pomocy „Rodzina” 

1884 - pomysłodawca i częściowo fundator parku miejskiego 

1884-1896 - kierował pracami nad utworzeniem parku 

1891 VI 23 – przedstawił wstępny zarys Parku

1895 – utworzył Stowarzyszenie Pożyczkowo-Oszczędnościowe „Wzajemna Pomoc"

1896 VII 19 – z jego inicjatywy został otwarty park miejski w Podgórzu

1897 I 9 – miasto Podgórze nadało mu tytuł honorowego obywatela m. Podgórza

1903 – otrzymał w darze od miasta parcelę (Plac Lasoty 2), gdzie jego synowie wybudowali willę „Julia” (projektował Władysław Ekielski)

1906 III – Park Podgórski otrzymał jego imię

1927 – powołano Fundację im. W. Bednarskiego

1937 X 15 - odsłonięto w Parku im. W. Bednarskiego postument z jego popiersiem dłuta prof. Stanisława Popławskiego

1996 X 11 - podczas uroczystości stulecia otwarcia Parku odsłonięto brązową tablicę projektu artystki rzeźbiarki Walerii Bukowieckiej ku czci twórcy tego obiektu

1998 IV 22 - nastąpiła oficjalna uroczystość nadania XXVIII Liceum Ogólnokształcącemu w Krakowie jego imienia 

2003 – patron społecznego towarzystwa miłośników Podgórza 

źródła:

Tadeusz Z. Bednarski. Wojciech Bednarski (1841-1914) – lokalny patriota Podgórza. „Małopolska: regiony – regionalizmy – małe ojczyzny”. VI, 2004. Kraków: Małopolski Związek Regionalnych Towarzystw Kultury

Mateusz Drożdż, Wojciech Bednarski, zapomniany twórca podgórskiego ogrodu na skale, „Nasza Historia” nr 7-8, lipiec-sierpień 2016, 2016