Jerzy Ronard Bujański

(29 IX 1904 Kraków – 13 IX 1986 Kraków)

aktor, reżyser, pedagog

biogram

           Studiował polonistykę na UJ, prowadził lektorat wymowy, tu obronił doktorat. Odbył studia teatralne w Berlinie u Maxa Reinhardta.

           Podczas okupacji brał udział w działalności konspiracyjnej.

           Po wojnie został pierwszym dyrektorem Starego Teatru, był dyrektorem i redaktorem naczelnym Polskiego Radia w Krakowie, współinicjatorem adaptacji na potrzeby radia budynku przy ulicy Szlak. Współpracował z teatrami: Starym, Młodego Widza, Operą i Operetką, a także między innymi z zakopiańskim teatrem amatorskim, Operą Bałtycką w Gdańsku i Operą na Zamku w Szczecinie. Był twórcą i kierownikiem artystycznym Teatru Małych Form przy krakowskiej Estradzie, przez kilka lat prowadził zajęcia na PWST.

           Pochowany na Cmentarzu Rakowickim (kwatera XXXIX, rząd wschodni, miejsce 6).

wybrane publikacje:

1929 - Reduta żywego słowa (Chorąży żywego słowa)

1937 - Osaczam tonacje: poemat

1946 - Rok 1846 w Krakowie: montaż historyczny wraz z Kazimierzem Lepszym

1957 - Wolność - Równość - Niepodległość : sceny historyczne z życia Tadeusza Kościuszki współautorzy: Henryk Mościcki, Józef Władysław Reiss

1971 - Słownictwo teatralne w polskiej dramaturgii

1981 – Wteatrwstąpienie

1985 - Starego Teatru druga młodość

kalendarium

1925 – debiutował w zespole warszawskiej Reduty

1927 – prowadził lektorat na UJ

1930 – obronił doktorat na UJ

1930 – 1931 – odbył studia teatralne w Berlinie

1945 – został dyrektorem Starego Teatru

1946 – 1948 – pełnił funkcję dyrektora i redaktora naczelnego Polskiego Radia w Krakowie

1948 – 1957 – prowadził zajęcia na PWST