Beaupré Antoni
(1 V 1860 Krzemieniec – 12 V 1937 Kraków)
dziennikarz i działacz społeczny
rodzina
syn Józefa Antoniego, lekarza, i Seweryny z Iwanowskich
biogram
Po ukończeniu Gimnazjum św. Anny studiował na Wydziale Prawnym UJ. Został redaktorem „Nowej Reformy”, pracował w redakcji „Czasu”, został redaktorem naczelnym „Głosu Narodu”, następnie wieloletnim redaktorem naczelnym „Czasu”.
Podczas I wojny światowej był członkiem Naczelnego Komitetu Narodowego w Krakowie.
Został stroną w pierwszym w Polsce procesie o naruszenie praw autorskich (sprawę wytoczył mu Boy – Żeleński), przegrał w pierwszej instancji (miał zapłacić 500 zł odszkodowania – półroczna pensja nauczyciela), wniósł odwołanie, został uniewinniony przez Sąd Najwyższy.
Był prezesem, a następnie członkiem honorowym Syndykatu Dziennikarzy Krakowskich. Pełnił funkcję wiceprezesa Zarządu Głównego Związku Dziennikarzy RP, był członkiem międzynarodowych stowarzyszeń dziennikarskich.
Był rzecznikiem powrotu Warmii i Mazur do Macierzy, przewodniczył Polskiej Komisji Plebiscytowej w Olsztynie.
Był zwolennikiem postaw centrowych, koordynatorem stronnictw konserwatywnych w BBWR.
Wziął udział w pierwszym zjeździe poetów zorganizowanym przez Ludwika Hieronima Morstina w dworze Morstinów w Pławowicach.
Jego postać była pierwowzorem Redaktora w komedii satyrycznej „Rzeczpospolita poetów” napisanej przez Ludwika Hieronima Morstina.
Pełnił funkcję prezesa Wisły (trzeciego z kolei), zastąpił Włodzimierza Ustyanowicza, a zmienił go Antoni Januszewski.
Odznaczony między innymi Orderem Polonia Restituta.
Pochowany na Cmentarzu Rakowickim (kwatera 45).
kalendarium
1872 – przybył do Krakowa
1878 - 1882 – studiował prawo na UJ
1883 – rozpoczął pracę w redakcji „Czasu” i w redakcji „Głosu Narodu”
1886 – uzyskał stopień doktora
1901 – 1914 – był redaktorem naczelnym „Głosu Narodu”
1905 – został prezesem Syndykatu Dziennikarzy Krakowskich
1911 VII 28 – 1912 VII – pełnił funkcję prezesa Wisły
1917 – ponownie pracował w redakcji „Czasu”
1920 – został mianowany przewodniczącym Polskiej Komisji Plebiscytowej w Olsztynie
1920 – 1937 – pełnił funkcję redaktora naczelnego „Czasu”
1922 – został członkiem Związku Obrony Kresów Zachodnich
1927 V 4 – został telegramem ostrzeżony przez Boya by mu nie dokonywać żadnych zmian w tekście felietonu, ale felieton ze zmianami już był wydrukowany
1927 X 8 – został przez Sąd uznany winnym naruszenia prawa autorskiego
1928 III 14 – przez Sąd najwyższy został uniewinniony
1928 VI 8 – 10 – wziął udział w pierwszym zjeździe poetów w dworze Morstinów w Pławowicach
1931 – został wiceprezesem Zarządu Głównego Związku Dziennikarzy RP