Dzisiejsza data:

Beaupré Antoni

(1 V 1860 Krzemieniec – 12 V 1937 Kraków)

dziennikarz i działacz społeczny

rodzina

syn Józefa Antoniego, lekarza, i Seweryny z Iwanowskich

biogram

           Po ukończeniu Gimnazjum św. Anny studiował na Wydziale Prawnym UJ. Został redaktorem „Nowej Reformy”, pracował w redakcji „Czasu”, został redaktorem naczelnym „Głosu Narodu”, następnie wieloletnim redaktorem naczelnym „Czasu”.

           Podczas I wojny światowej był członkiem Naczelnego Komitetu Narodowego w Krakowie.

           Został stroną w pierwszym w Polsce procesie o naruszenie praw autorskich (sprawę wytoczył mu Boy – Żeleński), przegrał w pierwszej instancji (miał zapłacić 500 zł odszkodowania – półroczna pensja nauczyciela), wniósł odwołanie, został uniewinniony przez Sąd Najwyższy.

            Był prezesem, a następnie członkiem honorowym Syndykatu Dziennikarzy Krakowskich. Pełnił funkcję wiceprezesa Zarządu Głównego Związku Dziennikarzy RP, był członkiem międzynarodowych stowarzyszeń dziennikarskich.

Był rzecznikiem powrotu Warmii i Mazur do Macierzy, przewodniczył Polskiej Komisji Plebiscytowej w Olsztynie.

Był zwolennikiem postaw centrowych, koordynatorem stronnictw konserwatywnych w BBWR.

Wziął udział w pierwszym zjeździe poetów zorganizowanym przez Ludwika Hieronima Morstina w dworze Morstinów w Pławowicach.

Jego postać była pierwowzorem Redaktora w komedii satyrycznej „Rzeczpospolita poetów” napisanej przez Ludwika Hieronima Morstina.

Pełnił funkcję prezesa Wisły (trzeciego z kolei), zastąpił Włodzimierza Ustyanowicza, a zmienił go Antoni Januszewski.

Odznaczony między innymi Orderem Polonia Restituta.

Pochowany na Cmentarzu Rakowickim (kwatera 45).

kalendarium

1872 – przybył do Krakowa

1878 - 1882 – studiował prawo na UJ

1883 – rozpoczął pracę w redakcji „Czasu” i w redakcji „Głosu Narodu”

1886 – uzyskał stopień doktora

1901 – 1914 – był redaktorem naczelnym „Głosu Narodu”

1905 – został prezesem Syndykatu Dziennikarzy Krakowskich

1911 VII 28 – 1912 VII – pełnił funkcję prezesa Wisły

1917 – ponownie pracował w redakcji „Czasu”

1920 – został mianowany przewodniczącym Polskiej Komisji Plebiscytowej w Olsztynie

1920 – 1937 – pełnił funkcję redaktora naczelnego „Czasu”

1922 – został członkiem Związku Obrony Kresów Zachodnich

1927 V 4 – został telegramem ostrzeżony przez Boya by mu nie dokonywać żadnych zmian w tekście felietonu, ale felieton ze zmianami już był wydrukowany

1927 X 8 – został przez Sąd uznany winnym naruszenia prawa autorskiego

1928 III 14 – przez Sąd najwyższy został uniewinniony

1928 VI 8 – 10 – wziął udział w pierwszym zjeździe poetów w dworze Morstinów w Pławowicach

1931 – został wiceprezesem Zarządu Głównego Związku Dziennikarzy RP