Alojzy Bunsch
(19 marca 1859 Szászváros, Siedmiogród – 23 maja 1916 Kraków)
rzeźbiarz, pedagog
rodzina
Alojzy Bunsch Wiedeń lata 80. XIX wieku
w 1896 roku poślubił Marię Aleksandrę z Sadłowskich, siostrę architekta Władysława Sadłowskiego
dzieci: Adam (1896–1969), malarz, dramatopisarz i pedagog; Karol (1898–1987), pisarz; Maria Anna; Helena Anna
biogram
Naukę rzeźby rozpoczął w C. K. Wyższej Szkole Realnej we Lwowie pod kierunkiem Celestyna Hoszowskiego. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu u Kaspara von Zumbuscha oraz u Edmunda Hellmera.
Pracował w zakładzie kamieniarsko-rzeźbiarskim E. Hausera w Wiedniu. Został nauczycielem rysunku i rzeźby w Libercu, następnie w Szkole Przemysłu Drzewnego w Zakopanem. Został wykładowcą w Szkole Przemysłowej w Krakowie, wykładał modelowanie, rzeźbę dekoracyjną, anatomię, rysunek figur. Prowadził także zajęcia z rysunku zawodowego na kursie wieczornym .
Tworzył głównie portrety i rzeźby o tematyce religijnej. Jest autorem między innym epitafium W. Łuszczkiewicza na południowej elewacji kościoła Mariackiego, portretu Adama Chmiela na jego grobowcu na Cmentarzu Rakowickim, srebrnego relikwiarza bł. Wincentego zw. Kadłubkiem w Katedrze na Wawelu, ołtarza i secesyjnej płaskorzeźby w kaplicy w Mycowie oraz fryzu „Wjazd Pana Jezusa do Jerozolimy” i „Droga Krzyżowa” w przebudowanej wspólnie z Władysławem Sadłowskim kaplicy Pana Jezusa Miłosiernego we lwowskiej katedrze łacińskiej.
Regularnie wystawiał prace w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie i we Lwowie, był członkiem Towarzystwa Miłośników Historii i Zabytków Krakowa.
Pochowany na Cmentarzu Rakowickim (kwatera XIa).
wybrane prace:
1897 – portret prof. Edwarda Medweckiego, popiersie
1900 – portret Adama Chmiela
1902 – medalion portretowy (brąz) Władysława Łuszczkiewicza na tablicy pamiątkowej na południowej ścianie kościoła Mariackiego
1904 – płaskorzeźba Zdjęcie z Krzyża kaplica grobowa w Mycowie
1904 – fryz Wjazd Chrystusa do Jerozolimy w kaplicy katedry we Lwowie
1906 – portret syna (Karol Bunsch)
1907 – portret dziewczynki, studium portretowe
1909 – medalion portretowy posła Józefa Głębockiego, Poznań
1914 – rzeźba Psyche, marmur, Muzeum Narodowe w Krakowie
kalendarium
1880-1883 – studiował w Wiedniu
1885-1887 – pracował w zakładzie kamieniarskim E. Hausera w Wiedniu
1888-1892 – nauczyciel w Szkole Przemysłu Drzewnego w Zakopanem
1892–1916 – wykładowca, później profesor Państwowej Szkoły Przemysłowej w Krakowie
1894-1897 – odbył podróże studyjne do Holandii i Belgii, odwiedził pracownie w Wiedniu, Berlinie, Monachium, Florencji i Rzymie
1896 – osiadł w Krakowie
1901 – wyjechał do Salzburga na specjalne studia zawodowe w dziedzinie szkolnictwa artystycznego
1902 – wykonał portretowy medalion na epitafium W. Łuszczkiewicza
1911 – wziął udział w Pierwszej Wystawie Współczesnej Polskiej Sztuki Kościelnej w Krakowie
źródła:
S. Łoza, Czy wiesz kto to jest, Warszawa 1938
P. Krupa, Alojzy Bunsch. Rzeźbiarz wiedeński, lwowski i krakowski, „Wiadomości ASP”, 2018, nr 81
Słownik Artystów Polskich, Wrocław 1971