Andrzej Kazimierz Budzanowski
(13 marca 1933 Lwów – 27 maja 2011 Kraków)
fizyk
rodzina
syn Kazimierza, lekarza okulisty, adiunkta w klinice Uniwersytetu Jana Kazimierza, i Zofii z domu Arnold, lekarki ze specjalizacją z bakteriologii
18 października 1959 roku poślubił Elżbietę, z domu Latała, dermatolog, ordynator szpitala im. Ludwika Rydygiera
dzieci: Maciej, doktor fizyki, zajmuje się dozymetrią termoluminescencyjną; Mikołaj, historyk, archeolog, minister skarbu państwa
biogram
Do szkoły podstawowej uczęszczał we Lwowie, naukę kontynuował w IV Gimnazjum i Liceum im. Henryka Sienkiewicza w Krakowie, gdzie otrzymał świadectwo z samymi bardzo dobrymi ocenami.
Rozpoczął studia początkowo na matematyce, następnie na fizyce Uniwersytetu Jagiellońskiego, pod kierunkiem prof. Niewodniczańskiego. Po uzyskaniu magisterium został asystentem prof. Niewodniczańskiego.
Po studiach wyjechał na roczne stypendium naukowe do Liverpoolu, do prof. Skinnera (ucznia Rutherforda), gdzie wyliczył kąt pod jakim należy mierzyć polaryzację w reakcji strippingu. Rezultatem pobytu w Liverpoolu była rozprawa doktorska, w której opisał wykorzystanie reakcji strippingu na wewnętrznej tarczy umieszczonej w cyklotronie do otrzymywania spolaryzowanych protonów.
Był odkrywcą zjawiska glorii w rozpraszaniu cząstek alfa. Autor około 300 prac z zakresu eksperymentalnej fizyki reakcji jądrowych, dotyczących między innymi nieelastycznego rozpraszania spolaryzowanych protonów, fragmentacji cząstek alfa, zjawiska niekompletnego przekazu pędu.
Należał między innymi do Polskiej Akademii Nauk, Polskiej Akademii Umiejętności, Europejskiego Towarzystwa Fizycznego, Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, Europejskiej Akademii Sztuki, Wiedzy i Nauk Humanistycznych, Amerykańskiego Towarzystwa Fizycznego, a także członkiem wielu komitetów naukowych. W uznaniu jego zasług polskie władze przyznały mu wiele nagród i odznaczeń.
Z zamiłowania był taternikiem i grotołazem, był namiętnym melomanem, świetnie grał i komponował na fortepianie muzykę klasyczną.
Pochowany na Cmentarzu Rakowickim (Kwatera HB, rząd południowy, miejsce po lewej Czecza).
wybrane prace:
1965 - Energy Dependence of the Elastic Scattering of α particles on 40Ca Nuclei up to 1790, „Phys. Lett.”, 16
1978 - Observation of the α particle break – up at Eαlab = 172,5 MeV, „Phys. Rev. Letters”, 41
1981 - Inelastic Proton Scattering Asymmetries AT 8.9 MeV, „Nucl. Physics”, 27
2002 - By Small Steps Towards „The Beginning”. What Have We Learned From First Results Of the Phobos Detector At RHIC?, „Acta Phys. Polon. B”, vol. 33
2005 - Phase Transitions In Highly Excited Nuclei, „Acta Phys. Polon B”, vol. 36
2009 - Cross section and tensor analysing power of the dd → ηα reaction near threshold “Nuclear Physics”
kalendarium
1945 XI 3 – przyjechał do Krakowa z transportem Politechniki Lwowskiej
1950 – otrzymał świadectwo dojrzałości
1954-1955 - asystent prof. Niewodniczańskiego
1955 – uzyskał magisterium
1955-1961 – starszy asystent Instytutu Fizyki UJ
1958-1961 – asystent w Instytucie Fizyki Jądrowej
1959 X 18 – poślubił Elżbietę
1959 X – wyjechał na stypendium do Liverpoolu
1961 IV 20 – w kościele św. św. Piotra i Pawła odbył się ich ślub kościelny
1961 – uzyskał stopień doktora nauk w zakresie fizyki jądrowej
1966 VI – przedstawił rozprawę habilitacyjną z fizyki doświadczalnej zatytułowaną Nieelastyczne rozpraszanie cząstek alfa na jądrach
1966-1973 – docent Instytutu Fizyki UJ
1969 – współodkrywca zjawiska glorii w rozpraszaniu cząstek alfa
1970-1990 – zastępca dyrektora Instytutu Fizyki Jądrowej
1973-1978 – profesor nadzwyczajny Instytutu Fizyki Jądrowej
1978 – współodkrywca reakcji fragmentacji cząstek alfa
1978 – otrzymał tytuł profesora zwyczajnego
1984–1986 – przewodniczący krakowskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Fizycznego
1986 – członek korespondent PAN
1989 – członek PAU
1990–2004 – dyrektor Instytutu Fizyki Jądrowej
1993–1998 – zastępca przewodniczącego Komitetu Fizyki PAN
1994 – członek rzeczywisty PAN
1996–1997 – twórca i przewodniczący Komitetu Programowego Fizyki Jądrowej Zjednoczonego Instytutu Badań Jądrowych w Dubnej
1998–2008 – członek Rady Naukowej Zjednoczonego Instytutu Badań Jądrowych w Dubnej
2004 – otrzymał doktorat honoris causa Zjednoczonego Instytutu Badań Jądrowych w Dubnej
2004 – odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski
źródła:
Janusz Kapuściak, Marek Haława (red.), Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny, t. 1, Warszawa 1998
Budzanowski Andrzej [w:] Wielka Encyklopedia PWN, t. 4, Warszawa 2001
M. Nowina-Konopka, Jubileusz Andrzeja Budzanowskiego, „Postępy Fizyki” 2003, z. 2