Barbara Buczkówna

Buczek

(9 stycznia 1940 Kraków – 17 stycznia 1993 Kraków)

kompozytorka, pianistka i pedagog 

biogram

           Naukę gry na fortepianie rozpoczęła pod kierunkiem ojca. Po ukończeniu Państwowego Liceum Muzycznego w Krakowie w klasie fortepianu Marii Bilińskiej-Riegerowej, kontynuowała naukę gry na fortepianie w klasie Ludwika Stefańskiego, a następnie studiowała kompozycję u Bogusława Schaeffera w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie. Oba kierunki ukończyła z wyróżnieniem. Do końca życia pracowała na uczelni jako pedagog, prowadziła wykłady z zakresu gry na fortepianie, kontrapunktu i kompozycji.

           Należała do stowarzyszenia artystycznego Grupa Krakowska oraz międzynarodowego stowarzyszenia Frau und Musik.

           Jej dorobek kompozytorski stanowią utwory orkiestrowe, kameralne i solowe o złożonej fakturze. Zajmowała się filozofią kultury, szczególnie interesowały ją spotkania muzyki współczesnej z innymi dziedzinami sztuki. Zaniedbała swoją twórczość dla działalności pedagogicznej. Jest również autorką studiów i artykułów o muzyce współczesnej.

           Laureatka nagród i wyróżnień na konkursach kompozytorskich w Katowicach, Warszawie, Łańcucie, Rzymie i Wiedniu. Jej utwory były wykonywane na festiwalach muzyki współczesnej w kraju i za granicą.

           Pochowana na Cmentarzu Salwatorskim.

wybrane kompozycje:

1968 - Sonata breve per piano forte

1968 - Mikrosonata na skrzypce solo

1968 - Studium nr 1 na flet

1968 - I Kwartet smyczkowy

1969 - Kwintet na instrumenty dęte

1969 - Koncert wokalny na 12 głosów solowych

1970 - Studium na skrzypce solo

1970 - Metafonie na wielką orkiestrę

1970 - Utwór dla dwóch wykonawców na flet, fortepian i wiolonczelę

1970 - Dwie impresje na orkiestrę

1974 - Labirynt na wielką orkiestrę

1974 - Anekumena. Koncert na 89 instrumentów

1974 - Sekstet na flet, altówkę, wiolonczelę, sopran i dwa fortepiany

1975 - Assemblage na flet altowy i orkiestrę smyczkową

1976 - Simplex na orkiestrę

1976 - Duodecet smyczkowy

1977 - Eidos I na skrzypce solo

1977 - Eidos II [wersja I] na tubę

1978 - Hipostaza, kwintet na sopran, flet, wibrafon, wiolonczelę i saksofon

1979 - Eidos III na fagot solo

1979 - Koncert na skrzypce i orkiestrę

1982 - Désunion na sopran i kontrabas

1984 - Eidos II [wersja II] na tubę i fortepian

1984 - Motet na instrumenty, recytatorów, baryton i taśmę

1985 - II Kwartet smyczkowy "Transgressio"

1985 - Primus inter pares na róg i 6 instrumentów lub flet, saksofon sopranowy, klarnet basowy, skrzypce i kontrabas

1986 - Koncert na wiolonczelę, chór i orkiestrę

1989 - Les sons ésotériques na flet, komputer i taśmę

1991 - Les accords ésotériques na fortepiano

1991 - Eidos IV na fortepian

1992 - Intermezzo na fortepian

kalendarium

1959 – ukończyła Państwowe Liceum Muzyczne w Krakowie

1959–1965 - studiowała u Ludwika Stefańskiego (fortepian) w krakowskiej PWSM

1969–1974 – studiowała u Bogusława Schaeffera (kompozycja) w PWSM

1970 – uzyskała III nagrodę na Konkursie Kompozytorskim im. Grzegorza Fitelberga w Katowicach za Dwie impresje na orkiestrę

1982 – otrzymała wyróżnienie na Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim im. Niccolo Paganiniego w Rzymie za Koncert na skrzypce i orkiestrę

1984 – uczestniczyła w Międzynarodowym Seminarium Kompozytorskim w Boswil

1985 – otrzymała III nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim w Wiedniu za II Kwartet smyczkowy "Transgressio"

1990 – doktorat na UMCS w Lublinie na podstawie pracy „Spotkania współczesnej twórczości muzycznej ze sztukami plastycznymi jako problem filozofii kultury. Lata 1945-1990”

źródła:

Katarzyna Stępniewska, Buczek Barbara, [w:] „Encyklopedia muzyczna PWM”, Kraków 2012