Karol Roman Brudzewski
Boromé
(22 września 1868 Lednogóra koło Gniezna – 29 października 1935 Kraków)
lekarz okulista, utalentowany rzeźbiarz amator
rodzina
syn Edwarda von Brause herbu Newlin (1838–1908), ziemianina i powstańca, potomka Wojciecha z Brudzewa, który uczył matematyki Mikołaja Kopernika, i Zofii Moraczewskiej herbu Cholewa (ur. 1843 Cerekwica)
miał brata Kazimierza, inżynier i radca budowlany we Lwowie oraz cztery siostry – Jadwigę, Zofię, Annę i Adelę
zmarł bezpotomnie
biogram
Edukację szkolną rozpoczął w Śremie i Gnieźnie, a zakończył w Gimnazjum Franciszka Józefa we Lwowie, gdzie zdał maturę. Po studiach medycznych na UJ został asystentem Kliniki Ocznej. Przez dwa lata kształcił się w klinikach paryskich.
Osiadł na stałe w Krakowie, zamieszkał przy ul. Floriańskiej 40, został lekarzem Kasy Chorych w Krakowie, następnie kierownikiem Oddziału Okulistycznego Szpitala Św. Łazarza.
Zajmował się rzeźbą, pierwsze nauki pobierał pod kierunkiem Konstantego Laszczki. Wykonywał projekty ceramiczne dla fabryki fajansów Józef Niedźwiecki i Spółka na Dębnikach. Projektował w fabryce naturalistyczne figurki królików, żab i myszy, będących przedmiotem jego prac doświadczalnych w laboratorium klinicznym. Duże zaś wazony z plastycznymi motywami liści kasztana opracował w dwóch wersjach: pełnej i ażurowej, stosując dekorację jednolitą, barwę szkła liliową bądź biało-szarą. W fabryce spopularyzowano słynne główki postaci z Szopki Zielonego Balonika, wymodelowane przez niego i Szczepkowskiego.
Był związany z kabaretem Zielony Balonik, dla którego tworzył lalki do szopek, także śpiewał. Wykonywał głównie portrety, które wystawiał w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych. Jego cztery portrety (między innymi E. Jaxy Chronowskiego, J. Krasickiego) znajdują się w Muzeum Narodowym w Krakowie.
Pochowany na Cmentarzu Rakowickim (kwatera Gd).
wybrane prace:
1895 – artykuł Wydobywanie soczewki z oka wysoko niedomiarowego (Myopia permagna) jako zabieg leczniczy
1898 – artykuł Kilka słów o badaniu i leczeniu zeza towarzyszącego
1900 – artykuł Przyczynek do nauki o refrakcji oka ludzkiego
1901 – artykuł Guzy leukaemiczne pozagałkowe
1916 – O błędach refrakcji oka: podręcznik dla użyku uczniów i lekarzy
1925 – Podręcznik perymetrji klinicznej: dla użytku studentów i lekarzy
kalendarium
1887 VI 15 – zdał maturę
1887-1892 – studiował na Wydziale Lekarskim UJ
1900/1901 – przez jeden semestr jako student nadzwyczajny uczęszczał na Wydział Filozoficzny UJ
1893 III 18 – uzyskał stopień doktora wszech nauk lekarskich
1893 III-X - praktykował w klinice chirurgicznej kierowanej przez profesora Ludwika Rydygiera
1893 X 1 – 1897 XI 1 - asystent Kliniki Okulistycznej UJ
1897–1899 – kształcił się w klinikach paryskich
1905 – jego rzeźby zostały po raz pierwszy wystawione w Krakowskim Pałacu Sztuk Pięknych
1906 – związał się z kabaretem Zielony Balonik
1907–1919 – okulista Miejskiej Kasy Chorych w Krakowie
1911 – członek wspierający KS Cracovia
1913 – członek Towarzystwa Ochrony Piękności Miasta Krakowa i Okolicy
1917 – docent
1923 VII – kierownik Oddziału Ocznego Szpitala Św. Łazarza
źródła:
Wachholz L., Brudzewski Karol Roman h. Nałęcz [w:] Polski słownik biograficzny, t.3, Kraków 1937, reprint Kraków 1989
Artwiński E., Karol Nałęcz-Brudzewski (1868-1935). Zarys sylwetki Psychologicznej, Polska Gazeta Lekarska Nr 10, Lwów 1937
Lauber J., Ś.p. Docent Dr. Karol Brudzewski. Wspomnienie pośmiertne, Polska Gazeta Lekarska 1935