Tadeusz Bradecki
(2 stycznia 1955 Zabrze – 24 stycznia 2022 Londyn)
aktor, reżyser, dramaturg
rodzina
żona Magdalena Jarosz-Bradecka, również Magda Jaroszówna (1952-2015), Kate Sinclair
biogram
W krakowskiej PWST ukończył Wydział Aktorski, a po kilku latach Wydział Reżyserii Dramatu. Podczas studiów reżyserskich odbył staż w Teatrze Laboratorium we Wrocławiu oraz staż aktorski u Petera Brooka.
Początek swej kariery artystycznej związał ze Starym Teatrem, najpierw jako aktor, następnie etatowy reżyser oraz dyrektor naczelny i artystyczny. Za jego kadencji Stary Teatr został członkiem Unii Teatrów Europy.
Jedną z ważniejszych jego kreacji była tytułowa rola w Łgarzu C. Goldoniego. Jako reżyser debiutował w Starym Teatrze (na Małej Scenie przy ulicy Sławkowskiej 14) przedstawieniem dyplomowym Biednych ludzi F. Dostojewskiego według własnego scenariusza. Zagrał między innymi u Jerzego Grzegorzewskiego, Andrzeja Wajdy, Giovanniego Pampiglione. Wystąpił w filmach między innymi Krzysztofa Zanussiego i Krzysztofa Kieślowskiego.
Wystawiał także opery: Requiem Palestra, Maksymiliana Kolbe Probsta i Widma Moniuszki w Operze Śląskiej w Bytomiu, Don Giovanniego Mozarta w Operze Krakowskiej. Autor dramatów: W piaskownicy, Wzorzec dowodów metafizycznych, Saragossa.
Reżyserował spektakle Teatru Telewizji oraz przedstawienia teatralne w kraju (między innymi Warszawa, Łódź) i za granicą (między innymi Włochy, Francja). Został laureatem nagrody miasta Krakowa oraz prestiżowych nagród teatralnych (im. K. Swinarskiego, im. S. Wyspiańskiego).
Wyjechał do Londynu, wykładowca na London Academy of Music and Dramatic Art.
wybrane prace:
dramaty:
1980 - W piaskownicy
1985 - Wzorzec dowodów metafizycznych
1998 - Saragossa na motywach biografii Jana Potockiego i jego powieści Rękopis znaleziony w Saragossie
reżyseria:
1983 - Biedni ludzie wg Dostojewskiego (przedstawienie dyplomowe)
1987 - Wiosna narodów w cichym zakątku Nowaczyńskiego
1988, 1995 - Operetka Gombrowicza
1991 - Fantazy Słowackiego
1992 - Rękopis znaleziony w Saragossie Potockiego
1993 - Jak wam się podoba Szekspira
2000 - Markiza de Sade Mishimy
1990 - Requiem Palestra (opera)
1990 - Maksymilian Kolbe Probsta (opera)
1997 - Don Giovanni Mozarta
1998 - Widmo Moniuszki (opera)
wybrana filmografia:
1978 - Spirala
1979 - Amator
1979 - Hotel Klasy Lux
1980 - Constans
1981 - Wielki bieg
1981 - Z dalekiego kraju
1982 - Dolina Issy
1984 - Bez końca
1984 - Rok spokojnego słońca
1988 - Gdzieśkolwiek jest, jeśliś jest...
1988 - Mistrz i Małgorzata
1989 - Stan posiadania
1990 - Życie za życie. Maksymilian Kolbe
1991 - Panny i wdowy
1993 - Lista Schindlera
1997 - Linia opóźniająca
1997 - Brat naszego Boga
2000 - Życie
2002 - Suplement
2004 - Pręgi
2005 - Persona non grata
2005 - Karol. Człowiek, który został papieżem - prałat Kurowski
2008 – Glina
2012 – Czas honoru
kalendarium
1973-1977 – studiował na Wydziale Aktorskim PWST w Krakowie
1976 XI 6 – debiutował w Starym Teatrze
1977–1982 – aktor Starego Teatru w Krakowie
1979 – otrzymał Złoty Ekran
1980 – nagroda im. L. Schillera
1983 – debiutował jako reżyser w Starym Teatrze
1983 – nagroda za reżyserię na XVIII Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Małych Form w Szczecinie
1983–1990 i od 1996 – reżyser w Starym Teatrze
1984 – ukończył Wydział Reżyserii PWST
1986 – nagroda za reżyserię na XXV Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych we Wrocławiu
1986 – Nagroda im. K. Swinarskiego
1986 – nagroda specjalna na XXVI Kaliskich Spotkaniach Teatralnych
1987 – nagroda za reżyserię na XIII Opolskich Konfrontacjach Teatralnych
1987 – nagroda miasta Krakowa
1989 – odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi
1990–1996 – dyrektor naczelny i artystyczny Starego Teatru
1993 – nagroda za reżyserię na XVIII Opolskich Konfrontacjach Teatralnych
1998 – został wykładowcą na Wydziale Reżyserii Dramatu krakowskiej PWST
1998 - członek Unii Teatrów Europy
1999 – Złota Maska dla przedstawienia Miarka za miarkę w Starym Teatrze w Krakowie
2001 – Nagroda Polskiego Ośrodka ITI za popularyzację kultury teatralnej za granicą
2003–2007 – reżyser Teatru Narodowego w Warszawie
2007 – dyrektor artystyczny Teatru Śląskiego w Katowicach
2007 – Nagroda Rektora Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie
źródła:
FilmPolski.pl - Tadeusz Bradecki [dostęp 2022-11-29]
Tadeusz Bradecki ::: Osoby ::: Encyklopedia teatru polskiego [dostęp 2022-11-29]
Londyn. Powstała Nagroda Tadeusza Bradeckiego | e-teatr.pl [dostęp 2022-11-29]