Jan Boner junior

(około 1518 Kraków – 15 września 1562 Kraków)

senator, protestant 

rodzina

z rodziny Bonerów

syn Seweryna st. i Zofii, córki Seweryna Betmana

brat Stanisława, przyrodni brat Seweryna mł. i Fryderyka

poślubił Katarzynę Tęczyńska, wojewodziankę sandomierską

biogram

           Wraz z synem Jana Aichlera, Stanisławem odbył naukową wyprawę za granicę, gdzie zetknął się ze sławami literackimi i naukowymi, nabrał zamiłowania do humanistycznej wiedzy, zetknął się też z nowinkami religijnymi. Odwiedził Norymbergę, Erazma we Fryburgu, Bazyleę, Padwę, Rzym, Neapol i Francję. Został dworzaninem królewskim, burgrabią krakowskim i kasztelanem oświęcimskim.

           Po śmierci ojca jako najstarszy otrzymał Balice, Burów i Szczyglice, został wraz z bratem opiekunem swych młodszych braci przyrodnich, Seweryna i Fryderyka, na które przypadały dobra kamienieckie i wojeckie. Żona Katarzyna wniosła mu w posagu prawie całe państwo Tęczyńskie, bo połowę zamku i wieś Tęczyn oraz miasto Nową Górę z przyległościami i różne kopalnie.

           Jako jeden z przywódców kalwinistów małopolskich był znienawidzony przez kler katolicki, a szczególnie kapitułę krakowską, za osłanianie reformatorów. Popadł w konflikt z radą miejską Kazimierza za forsowanie na członków rady protestantów.

           Zmarł bezpotomnie, jego dobra przeszły na młodszych braci, Seweryna i Fryderyka, Betmanowskie na siostrę Zofię Firlejową.

kalendarium

1542 – już był burgrabią krakowskim

1546 – senator, kasztelan oświęcimski

1552 – wielkorządca krakowski

1552 – otrzymał kasztelanię chełmską

1553 – starosta spiski

1555 – kasztelanię chełmską zamienił na biecką

źródła:

Jan Ptaśnik, Bonerowie [w] Rocznik Krakowski t. 7 Kraków 1905

Kronika Krakowa, Warszawa 1996

Hanik M., Trzy pokolenia z rodu Bonerów, Kraków 1985