Stanisław Boner

(24 marca 1517 Kraków – 14 listopada 1560 Bolonia, Włochy)

dworzanin królewski 

rodzina

z rodziny Bonerów

syn Seweryna st. i Zofii, córki Seweryna Betmana

brat Jana, przyrodni brat Seweryna mł. i Fryderyka

poślubił Elżbietę Jordanównę, wojewodziankę sandomierską, która później wyszła za Mikołaja Ligęzę z Bóbrki

biogram

           Został dworzaninem królewskim, otrzymał od ojca, za konsensem królewskim, starostwo bieckie. Po śmierci ojca otrzymał Ogrodzieniec wraz z sumami zapisanymi na Bieczu, został wraz z bratem opiekunem swych młodszych braci przyrodnich, Seweryna i Fryderyka, na które przypadały dobra kamienieckie i wojeckie.

           Oprócz starostwa bieckiego nie piastował prawie żadnego ważniejszego urzędu. Mimo humanistycznego wykształcenia był to prawdziwy zawadiaka, hulaka i szeroka natura szlachecka w całym tego słowa znaczeniu. Mieszczanie bieccy ustawicznie żalili się do króla na krzywdy poniesione przez nich od niego i jego pachołków, za nakładanie różnych kar, do których nie miał prawa, jak również za urządzanie zajazdów na sąsiadów.

           Zmarł bezpotomnie, cały majątek przeszedł na młodszych braci przyrodnich, Seweryna i Fryderyka.

kalendarium

1549 – starosta czchowski

1550 – starosta biecki

źródła:

Jan Ptaśnik, Bonerowie [w] Rocznik Krakowski t. 7 Kraków 1905

Hanik M., Trzy pokolenia z rodu Bonerów, Kraków 1985