Bolesław II Opolski

Bolko II

(około 1300 – 21 czerwca 1356)

książę opolski 

rodzina

był drugim pod względem starszeństwa synem księcia opolskiego Bolka I i nieznanego pochodzenia Agnieszki
w 1326 roku ożenił się Elżbietą (zmarła 8 lutego 1348 roku) córką księcia świdnickiego Bernarda

dzieci: trzech synów (Władysława Opolczyka, Bolka III i Henryka) i cztery oddane do klasztoru córki (Kunegunda - klaryska na Węgrzech (Stara Buda), Agnieszka - ksieni w Starym Sączu, Elżbieta - kantorka trzebnicka i Anna - klaryska wrocławska)

biogram

            W chwili śmierci ojca był prawdopodobnie jeszcze niepełnoletni, znalazł się pod opieką starszego brata Bolesława Pierworodnego. W pełni samodzielne rządy objął w wyniku podziału księstwa opolsko-strzeleckiego dokonanego z młodszym bratem Albertem. Początkowo prowadził politykę przyjazną dla Władysława Łokietka, uległ jednak przewadze militarnej króla Czech i złożył mu hołd lenny.

           W swoich rządach skupiał się na działalności gospodarczej, lokował wiele miejscowości na prawie niemieckim, dbał o rozwój handlu, rzemiosła, stan dróg i bezpieczeństwo podróżnych. 

         Pochowany w kaplicy św. Anny w klasztorze franciszkanów w Opolu.

kalendarium

1323 – objął środkową część dzierżaw księstwa opolsko-strzeleckiego z Opolem, jako stolicą księstwa

1327 IV 5 – złożył hołd lenny Janowi Luksemburczykowi

1351 – wykupił od księcia legnickiego Wacław Byczynę i Kluczbork od księcia bytomskiego Bolesława Sławięcica

źródła:

Karol Piotrowicz, Bolesław II [w]: Polski słownik biograficzny, t.2, Kraków 1936, reprint Kraków 1989