Stanisław Boja

Wodka, Wódka, Janowiecki

(?Janowiec – przed lipcem 1647)

malarz, pozłotnik

biogram

           Był czynny w Krakowie od początku XVII wieku, członek cechu. Jest uważany za ucznia lub naśladowcę T. Dolabelli.

           Malował obrazy dla krakowskich dominikanów, jedyne sygnowane dzieło Cierniem koronowanie do kaplicy w Prądniku Dominikańskim (obecnie predella ołtarza w krużgankach klasztoru Dominikanów). Wykonywał prace pozłotnicze w kaplicy św. Anny w kościele Bożego Ciała, ratuszu i kaplicy śś. Benedykta i Władysława w kościele Kamedułów na Bielanach. W Muzeum Narodowym znajduje się wykonane przez niego, zachowane z początku XVII wieku, retabulum ołtarzowe św. Anny Samotrzeć, z dawnego klasztoru dominikanek III zakonu w Krakowie.

           W pracy A. Grabowskiego wydanej w Lipsku w 1854 roku Skarbniczka naszej archeologii czytamy:

           R. 1630. Malarz Wodka, którego raz piszą Jan drugi raz Stanisław, podjął znaczną robotę malarską w Ratuszu, do której urządzono mu kobylice czyli rusztowanie, i wypłacono mu na rachunek tej roboty złot. 100. - Pozłacał wskazówki do zegara a może i tarczę godzinową, gdy do tego wybrano złota i srebra od Goldschlagera za zł. 219. gro. 20. - Temu jeszcze dopłacono do roboty indexów zegara ratusznego zł. 31. gro. 20. Malarzowi Wodce co farbował ośm okien na wieżę kościoła Panny Maryi, z pokostem od każdego okna po gro. 15.

wybrane prace:

1604 - Cierniem koronowanie

kalendarium

1609 – został członkiem cechu malarzy

1619 - wykonywał prace pozłotnicze w kaplicy św. Anny w kościele Bożego Ciała

1630 – złocił stiuki w kaplicy śś. Benedykta i Władysława w kościele Kamedułów na Bielanach

źródła:

Michał Rożek, Przewodnik po zabytkach i kulturze Krakowa, Warszawa-Kraków 1997